ABD, ılımlı İslam'dan Suud İslamına döndü

Son üç ABD Başkanı.
George W. Bush.
Barack Obama.
Donald Trump.
* * *
İlk ikisi "devlet" tercihliydi.
Bush: İşgal memuruydu.
Obama: Makyajcı. Savaşı yaydı.
Trump: İtirazlarla geldi.
Sonuçta: "Devlet"in dediği oldu.
Şimdi: Sistem, Trump'tan Bush çıkarmaya çalışıyor.
* * *
Amerika'nın gündemi 30 yıldır değişmedi.
1990'ların başında dünyaya baktılar.
Sovyet sistemi çökmüştü.
İslam dünyası, tehdit değerlendirmesinde baş sıralara yerleştirildi.
* * *
Müslüman ülkeler iki zenginliğe sahipti.
İlki: Geniş hammade kaynakları. Başta petrol ve gaz.
İkincisi: Genç, dinamik nüfus.
Hesap: Her ikisini de kontrol etmekti.
* * *
1990'ların ortalarında Batı'nın hesabı netleşti.
Buldukları çare: Ilımlı İslam oldu.
Üç "marka" sundular.
Bir: Fetullah Gülen Örgütü. İdeoloji görevlisiydi.
Bayrağı: İbrahimî dinler arasında diyalog.
Görev: Müşterek bir dini zemin yaratmak. Müslüman, Hıristiyan ve Museviler için.
Diğer iki marka: Siyasal İslamcıydı.
Türkiye'nin AKP'si. Arapların Müslüman Kardeşler'i (İhvan).
* * *
Hedef güç: Yükselen Çin.
Böylece: Müslümanları Çin'e karşı Batı'nın yedek gücü yapmaktı.
* * *
Obama dönemi bir zirveydi.
Ilımlı İslam projesinin zirvesi.
"İlk ziyaret" tercihi de gösterdi bunu.
Obama önce Türkiye'yi ziyaret etti (5 Nisan 2009). Ardından Mısır'ı (4.6.09).
* * *
2013: Dönüm yılı oldu. Üç "marka" da ABD için çöktü.
İhvan: Mısır'ı yönetemedi. Devrildi (3 Temmuz 2013).
AKP: Suriye'de çıkmaza saplandı.
Fetullahçılık: Devletten tasfiye süreci başlatıldı.
* * *
İslamcılar "milat" için başka tarih göstermeyi sever.
Tercihleri "One minute"tür.
Tayyip Erdoğan'ın Simon Peres'i suçladığı ünlü çıkış (29.1.09).
Onlara göre: Erdoğan'la ABD'nin yolu bu tarihte ayrıldı.
Oysa: 2012 başlarında sorun yoktu.
Erdoğan ABD için birinci tercihti hâlâ.
* * *
Hatırlayalım.
Obama, Ocak 2012'de Time dergisine konuştu.
En yakın gördüğü 5 lider saydı: Aralarında Erdoğan da vardı.
Diğerleri: Angela Merkel (Almanya), David Cameron (İngiltere), Monmahan Singh (Hindistan), Lee Myung-bak (Güney Kore).
* * *
Sonuçta: ABD için "ılımlı İslam" kullanılışlı olmaktan çıktı.
Hem: Başarısızdılar.
Hem de: Kontrol edilemiyordu.
* * *
Araç değiştirmek, ABD politikalarına da yansıdı.
Trump, Suudi Arabistan'ı seçti. İlk resmi dış ziyaret için (20.5.17).
İkinci durağı İsrail (22.5.17).
Ardından Vatikan'a geçecek.
* * *
Sahadaki durum şudur:
ABD Ortadoğu'da askerî yığınağını sürekli artırıyor.
Hava gücü ve özel kuvvetler açısından.
Türkiye ile hasım olmayı bile göze aldı.
Çünkü: PKK/PYD'ye ağır silahlar veriyor açıkça.
Hepsinde gerekçesi tek: IŞİD'e karşı mücadele.
* * *
Oysa herkes biliyor.
IŞİD'in atası Suudi Arabistan.
Suudilerin hakim mezhebi belli: Vahabilik.
Bu anlayışın baskın özellikleri ortada.
Vahabilik: İslam dünyasındaki bütün radikal Selefî hareketlerin ideolojik çıkış kaynağıdır.
Bağlantı Ortadoğu ile sınırlı değil.
Afganistan, Bosna, Kafkasya için de böyledir.
Afrika kıtası da dahil.
* * *
ABD'nin tercihlerinin operasyonel karşılığı oldu hep. Sahaya yansıdı
Ilımlı İslam operasyonlar getirmişti. Türkiye'de ve Arap dünyasında.
Ergenekon operasyonları, FETÖ darbesi bir sonuçtu.
* * *
Şimdi gündem: İslam dünyasında mezhepçiliği yükseltmek.
Operasyonel karşığı da: Şii-Sünni karşıtlığı temelinde çatışmalar yaratmak.
Trump'ın Suud gezisi tam da bu zeminde oldu.
Suudiler, Trump'lı bir "zirve" düzenlediler: ABD-Arap ve İslam zirvesi!
* * *
Trump zirvedeki temel mesajı teröre karşı savaştı.
Ona göre: Bölgede yıkım ve kaosun kaynağı İran'dı.
Dolayısıyla: İran tecrid edilmeliydi.
* * *
Herkes farkında.
Amerikan devletinin amacı: İran karşıtı bir cephe kurmak. Bir tür "İslam NATO"su.
Savaşın lojistiği için de imzalar atıldı.
ABD Suudilere 380 milyar dolarlık silah satacak.
110 milyar doları bu sene içinde.
Herhalde: Tarihin en büyük silah anlaşması bu.
* * *
Meselemiz şu.
Bir: İran'ı sınırlama politikası Suriye'ye nasıl yansıyacak?
İki: AKP, mezhep çatışmasında nerede duracak?
* * *
İlk sonuçlar:
ABD-İngiltere-Ürdün özel kuvvetleri hareketlendi.
Güney Suriye'de operasyonlar başladı.
Türkiye, Riyad'daki Trump zirvesine lider düzeyinde katılmadı.
Oysa, anti-İrancılıkta hızlı başlamışlardı.
İzleyeceğiz.