ABD Türkiye ile vekalet savaşına hazırlanıyor

Afrin’e girdik.

Kahraman askerimiz, Mete Han’dan beri var olan Türk ordusunun ne olduğunu, çapulcu, başıbozuk takımına gösteriyor ve göstermeye de devam edecek.

Ve öyle anlaşılıyor ki, Afrin harekatı sanılanın aksine orada bitmeyecek.

Membiç sırada ve en önemlisi Fırat’ın Doğusu var.

Kendi poposunu toplamakla (hükümeti kepenk kapattı) meşgul ABD, ‘Afrin’de bizim bir işimiz’ yok deyip, işin içinden sıyrıldı.

Rusya da YPG’yi yalnız bıraktı.

YPG ise bizim için aslolan Sam Amca’dır diyerek, sonbir gayret Amerika’nın eteğini sıkı sıkı sarıldı.

ABD destekli PKK tandanslı Kürtlerden oluşan Suriye Demokratik Güçleri, Afrin’e yardım göndereceklerini duyurdu.

YPG, PYD, Rusya’yı düşman ilan etti ve Soçi’ye gitmeyeceklerini açıkladı.

Cumhurbaşkanı Erdoğan, sırada Membiç’in ElBab’ın ve tüm Türkiye – Suriye sınırının bulunduğunu söylüyor.

Fırat’ın doğusu yani.

ABD’nin oluşum ilan ettiği bölge.

Yeni bir Barzanistan adayı.

Buraya girmek demek, harekatın büyümesi ve daha kapsamlı bir savaşın gündeme gelmesi demek.

Genelkurmay Başkanı Akar ve MİT Müsteşarı Hakan Fidan’ın harekat öncesi Moskova temaslarına ilişkin Rusya’dan yapılan sızdırma haberler, Türkiye’nin harekatın kapsamının Afrin ile sınırlı olacağı garantisini verdiği yönündeydi.

Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu, bu haberleri yalanladı ve ‘kimseye böyle bir söz vermedik’ dedi.

Moskova’nın kastettiği belki İdlib idi, Çavuşoğlu’nun kastı ise Membiç’ti ama yine de ortada bir belirsizlik var.

İdlib’de çok stratejik El Zuhur Havaalanı’nı El nusra’dan alan Suriye güçleri ise İdlib’de ilerlemeye devam ediyor.

Afrin harekatı öncesinde Suriye’nin bölgedeki ilerlemesi Ankara’yı rahatsız etmiş ve Rusya ile İran Büyükelçileri Dışişleri bakanlığına çağrılarak bu iletilmişti.

Şimdi ise böyle bir tepki görülmüyor.

Ama tersine bu kez Suriye, Türkiye’nin operasyonundan rahatsız olmuşa benziyor.

Suriye resmi haber ajansı Sana, yaptığı tüm haberlerde şaşırtıcı biçimde Türkiye rejiminin El Nusra, ABD ve İsrail ile işbirliği içinde olduğu yönünde saldırgan ve hakaretamiz bir dil kullanıyor.

“Zeytin Dalı” harekatının kendi topraklarına karşı bir saldırı olduğu propagandasını yapıyor.

Bu çok şaşırtıcı da sayılmaz.

Esad’ın ‘ABD’ye hizmet eden PYD ve tüm örgütler vatan hainidir, düşmandır’ açıklamasına, ‘Sen kendi halkını katleden bir teröristsin’ yanıtı sonrası, Şam ile beklenen diyalog yerini yeniden düşman bir dile bırakmıştı.

Ankara’nın, ‘Afrin öncesi Suriye’yi bilgilendirdik’ açıklaması, Şam tarafından yalanlandı veya inkar edildi.

ABD VEKALET ORDUSU HAZIRLIĞINDA

Şam ile bir türlü masaya oturmamanın faturası her geçen gün ağırlaşıyor.

Türkiye Afrin’de bölücü teröre darbe vururken, ABD, Rakka ve Deyrizor’dan getirdiği 15 bin eski IŞİD’çiı teröristi SDG (Suriye Demokratik Güçleri) emrine vererek bunlardan toplam 30 ila 50 binlik bir “Sınır Güvenlik Gücü” yani terörist ordusu oluşturuyor.

PKK-PYD güçlerine gönderdiği 4900 tır silahın yanısıra Suriye’nin kuzeyindeki hava üslerinden de C-130 uçaklarıyla habire silah ve mühimmat gönderiyor.

ABD, Suriye’ye karşı uyguladığı vekalet savaşını Türkiye’ye yönlendirmeye hazırlanıyor.

Yani Türkiye’nin esas ve asli düşmanı burada ABD.

Ama AKP hükümeti, her ne kadar sözel olarak tepki yağdırsa da, ısrarla asıl düşmanına karşı eylemli olarak harekete geçmiyor.

İncirlik ve Kürecik gibi Türkiye ve İran düşmanı Amerikan üslerini kapatmıyor.

İran demişken...

İran Dışişleri Bakanlığı sözcüsü Kasımi, Zeytin Dalı harekatını değerlendirirken, “Suriye hükümetinin izni alınmadan yapılan herhangi bir müdahalenin kınanacak bir eylemdir. Yıkıcı sonuçlara yol açabilir” dedi.

Kasımi daha da ağır bir ifade kullanarak, “Türkiye’nin Suriye krizindeki rolü göz ardı edilemez” diye konuştu.

Astana ve Soçi ortaklarından İran’ın bu açıklaması da göz ardı edilemez.

BM Güvenlik Konseyi üyesi Rusya ise daha anlayışlı davrandı ama yine de BM’deki görüşme öncesi “gelişmelerden kaygılı” oldukları yönendi bir açıklama yaptı.

Bunları neden ardı ardına sıraladım?

Çünkü, harekat başladı, Türkiye eylemli olarak Suriye sahasına girdi ve düşman da PKK-IŞİD ile onların asıl sahibi ABD.

Dilimizde tüy bitti.

Bu sahada ancak ve ancak, Suriye’nin uluslararası tanınmış yasal rejimi olan Cumhurbaşkanı Esad ile birlikte hareket edilebilir.

İran ve Rusya’nın tavrı çok net olarak buna işaret ediyor.

Suriye ile anlaşmamak demek, ABD ile olan savaşta, yanımızda doğal müttefiklerimiz olarak Rusya, İran ve Suriye’yi bulamamak demek.

Bu da çok ağır sonuçlara yol açabilir.

Diplomasi öyle bir şeydir ki, her zaman ‘düşmanımın düşmanı dostum’ olmayabilir.

Düşmanımın düşmanı, icabında düşmanım da olabilir.

Çünkü burası, dünyanın kalpgahı Avrasya.

Binlerce dansözün kıvırttığı Ortadoğu’ya girmek için güçlü ve güvenilir olmak lazım.

Afrin Harekatı’yla başlayan Suriye ile diyalog işaretleri umut verici olsa da, İran ve Rusya üzerinden, en alt seviyede görüşme edebiyatını bırakıp, dünyaya göstere göstere Şam ile masaya oturup anlaşmak şart.

ABD nasıl ki, Türkiye, Irak ve İran işbirliği kayasına çarpıp Barzani’yi koruyamadıysa, aynısı Suriye’de de olacaktır.

Türkiye ve Suriye’nin toprak bütünlüğü esası üzerinden sınırlarımızdaki terörü bitirip, 4 milyon Suriyeli’nin de evlerine dönmesi için, bir an evvel bu yapılmalıdır.

Allah ordumuzun ve milletimizin bu haklı savaşta yardımcısı olsun.