AĞIR DEVİR - Kardeşimdir Memo’dur

Gecedir, arsızdır, tekinsizdir...

Giderim kardeşimin köyüne, yaya.

Kardeşim boyludur bosludur, yasasızdır,

Bayrak açmıştır zalim dünyaya.

Giderim kardeşimin köyüne, yaya,

Kardeşim yoksuldur, topraksızdır, yaslıdır.

Köy maraba sırtında açık yara,

Yakın mesafeden mermi yarasıdır.

Benim, o köyde bahçeli bir evim var,

Kardeşin kardeşe armağanıdır;

Bir seksene yetmiş santimetre kadar.

Benim bütün mülküm burdadır.

Ara sıra içine girer dinlenirim;

Komşumdur Öksün oğlu Muhyettin,

İki laf ederiz topraktan, partiden...

Yeğen Ömer suskun mu suskundur.

Bazen, Memo geçer yolun başından,

Yürürken selvi gibi sallanır.

Gazetesi elinde, kolunda jandarma,

Yüreğinde yarası acır onun da,

Ay karanlık aynasız, can pervasızdır.

Vurgundur, talandır, yalandır...

Çalar emperyal enstrümanları;

Kanda sevişir puşt uşağı puşt başıyla.

Akar Bismil’e Dahhâk’ın salyaları.

Diye diye dert dökülür derin dereye:

Eti etten, canı candan ayıranlara inat,

Bir barikat kurarız zulüm hattına.

Sıyrılıp parlar üstümüzde yıldızımız,

Uzak da olsa görünür yürek ateşi.

Giderim kardeşimin köyüne, yaya,

Kardeşimdir, Memo’dur, varım yoğumdur.

Gönül yordamıyla bulurum yolumu...

Gece ne kadar karanlık olsa,

Dağlar dağlara ışığını borçludur.