AKP'de 'Tayyip' yorgunluğu

Dün İstanbul/Yenikapı'dayım. Tayyip Bey için.
Binali Bey'le ortak çıkacaklar.
Milli iradenin tapusuna talipler.
Erdoğan'ın söyleyecekleri belli.
Merakım AKP'nin çekirdek seçmeninde.
* * *
Öncesi de var.
İslamcı aydınlarla konuşuyorum.
Konu: ABD'nin Suriye'yi vurması.
Asıl önemlisi: Tayyip Bey'in en ziyade destekçi olması.
Üç örnek.
* * *
Tayyip Bey'e yakın bir isim.
Dış seyahatlerine de katılır.
"Görev adamı" olduğunu bilirim.
Düşündüğüm gibi: Onaylıyor.
Tevil mekanizması standart: Kimyasal cezası.
Özeti: Esad kullanmış, ABD cezalandırmıştı.
* * *
Ortadoğuyu içten bilen bir başkası.
Erdoğan'ın kıvraklığına ayak uyduramamış.
"Biz de anlayamadık...." diyor.
Gözlemi: "Çoğu arkadaş şaşkın..."
* * *
Bir diğeri. Fazla ön planda.
Karamsar. Kaygılı.
Hatta: Endişeli. Korkuyla karışık.
Anlamadığı için değil. Gördüklerinden. Biraz da bildiklerinden.
Tespiti: Sünni-Şia kavgasına dayalı bir oyun kuruldu bölgede. Türkiye de razı edildi.
Ona göre: Ortadoğu parselleniyor.
Öngörüsü: Böyle giderse... Kaos Türkiye'ye de sıçratılacak. Irak ve Suriye'deki gibi.
Kendi halinde yürüyen insanları işaret etti: "Olacaklardan habersizler..."
Sordum: ABD destekçiliğine aydın camianız nasıl bakıyor?
Cevabı aynı yönde: "Onaylayan pek yok. Ama insanlar sessiz..."
Gerekçeleri: "Korkuyorlar..."
Not: Söylenenleri beklemiyordum.
* * *
Şimdi Yenikapı'ya dönebiliriz.
Yenikapı tecrübem var. Daha önce Tayyip Bey'i dinlemiştim. İki kez.
İlki: 2014 Cumhurbaşkanı seçiminde.
İkincisi: Şu ünlü Yenikapı buluşmasında. 15 Temmuz'dan sonra.
Kemal Kılıçdaroğlu ve Devlet Bahçeli'nin de konuştuğu.
İlkine yüzbinler, ikincisine milyonlar gelmişti.
Dünkü için beklentim: Birkaç yüzbin.
* * *
Önce Aksayaray.
Tuhaf: Pek miting havası yok.
Eli bayraklı küçük gruplar. Ama günlük kalabalığın içinde kayboluyorlar.
Metro çalışıyor. Aksaray'dan Yenikapı'ya onunla gideyim dedim. Aşağı indim.
Vagona girmekte zorlanırım sanıyordum kalabalıktan.
Değildi. Günlük trafiğin biraz üzerinde.
Metrodan çıktım. Hedefim, Yenikapı meydanı.
Gidiş yönünde sıkışma? Yok.
Meydana nasıl gireceğim? Kolay.
Gidenden çok dönen var.
Oysa Tayyip Bey daha konuşmamış.
* * *
Metrodan çıkış, miting alanına giriş: Birkaç dakika.
Güvenlik araması da olması kimse durmayacak.
Meydan daha da tuhaf. Boşluklar, dolulardan fazla.
Adım atılmaz sanıyordum.
* * *
Gelenleri tarıyorum.
AKP'nin standart tabanı. "Çekirdek" seçmen de diyebiliriz.
Bu kez kadınlar az. Türbansız nadir.
Gençlerin oranı öncekilere göre azalmış.
Ağırlık: Orta yaş ve üzerinde.
* * *
Sonunda mikrofon "Reis"te.
Konuşması: Bildiğimiz gibi.
Dinlemekten çok etrafımla ilgiliyim.
Trabzon/Of'tan bir küçük inşaatçı.
Soruyorum: ABD'nin Suriye müdahalesi... Erdoğan'ın desteklemesi...
Bekliyorum ki, izahta biraz sıkıntılı olsun.
Oysa: Kafası rahat. "Zalim Esad" kimyasal kullanmış. Amerika da onu cezalandırmıştı.
"Dinsizin hakkından imansız gelir" misali.
* * *
Meydanda "heyecan", "coşku" yok desem... Önyargı zannedilir.
Anlatayım.
Ben Oflu ile konuşurken birden farkettim.
Meydan hızla boşalıyor.
Oysa Reis daha konuşmasının ortasında.
Ben de onlara katılıyorum.
Hallerine bakıyorum: "Zorunlu nöbet"ten döner gibiler.
* * *
İsmailağa cemaatinden bir grup.
Şalvarlı. Uzun sakallı.
Biri diğerine takılıyor: "Eve niye gidiyorsun? Yarın da Bahçeli için geleceğiz."
Müttefike mitingçi takviyesi.
* * *
Metro istasyonuna döndük.
Bir grubu çevirdim: Katılım niye düşüktü?
Düşük tonda bir kabul: "Evet, bu kez azdı."
Asıl merak ettiğim: Tayyip Bey hâlâ konuşuyor. Niye ayrıldınız?
İçlerinden biri fazlasıyla açık sözlü: "Her gün dinliyoruz. Sıkıldık artık."
Dikkat: AKP'de Tayyip Erdoğan yorgunluğu başlamış. Çekirdek seçmende bile.
* * *
Son söz: AKP'de bir şeyler ters gidiyor.
Bakalım sandığa nasıl yansıyacak?