AKP’nin hediyesi: Türkistanlı ‘cihadçı’lar

Sıcak gündemle başlayalım. Meclisin Anayasa mesaisi başladı. Sürpriz yok: Tayyip Erdoğan kendi standartlarında.

Türkiye’yi yeni bir krize sürüklüyor.

İmalatçısını da içine çekecek şekilde.

***

Gözüm iki çevrede.

Biri: AKP Meclis grubu.

Bakalım: 1 Mart’ı tekrarlayabilecekler mi?

Umudum tükenmedi henüz.

***

Diğeri: AKP medyası.

Yazık: Yine parayı verenin düdüğü.

Yine iradesizler.

Yine münazaracı liseli gibiler.

***

Tarihlerine bakıyoruz:

Lügatlerinden “itiraz”ı atmışlar.

İki adım sonrasını konuşamıyorlar.

Gözleri sadece şefin değneğinde. Önlerini göremiyorlar.

***

Erdoğan vizesiz bir tek fikirleri yok.

Doğruları da, yanlışları da kendilerine ait değil.

***

Aslında farkındalar: Türkiye milli bir kriz sürecinde.

Yine de yaptıkları: Kazanı odunla beslemek.

Sonuç: Hiç umut vermiyorlar.

***

Bugün asıl yazı konusu başka.

Konu: “Cihadçı” Türkler.

Bir kısmı Türkiye’de. Bir kısmı da Suriye’de.

AKP iktidarı ise çıkış arayışında.

Bir büyük hatasından daha dönmeye çalışıyor.

Gerçekte: “Çıkış” zor.

***

Biraz ayrıntılara girelim.

Geçen hafta “dış” Türkleri dolaştım.

Orta Asya’dan son 70-80 yılda gelenleri.

Dernek başkanlarıyla sözcülerle konuştum.

Evlerine konuk oldum.

Sofralarına oturdum.

Kalplerini açtılar.

Teşekkür ediyorum.

Bu aşamada pek isim vermeyeceğim. Sıkıntıya girmesinler diye.

Çünkü: Öncelikle kendi tespitlerimi yazacağım.

***

Kamuoyu Balkan göçmenlerini bilir.

Kırım Tatarlarını ve Kafkasya’dan gelenleri de.

Sayıları milyonlarla ifade edilir.

Gördüğüm: Bir de Orta Asya diasporamız var.

Kendilerine topluca “Türkistanlı” diyorlar.

Özbek, Uygur, Kazak, Kırgız, Türkmen asıllılar.

Kesin sayı bilinmiyor.

Elimdeki tek tahmin: 300 bin civarında oldukları.

İsmail Cengiz’e ait. Avrasya Türk Dernekleri Federasyonu Başkanı.

***

Yerleşiklerde, önceden gelerde sorun yok.

Kendi işinde gücündeler. Başarılı da olmuşlar.

Sorun: Son 6-7 yılda getirilenlerde.

“Getirildi” sözünün altını çizelim.

Daha sonra ayrıntısına gireceğim.

***

Yine İsmail Cengiz’in verdiğim rakamlara bakalım.

“Suriye’de savaşan 12 bin kadar Türkistanlı var.”

“Bunun 4-5 bini Uygur. 4-5 bini de Özbek.”

“Kalanı Kırgız, Kazak...”

Hangi örgütlerin saflarında bunlar.

Söylediği: “Ağırlık IŞİD ve El Nusra’da.”

***

“Savaşçılar” bahsine devam edelim.

Bunlar tek başlarına değil.

Bazıları ailelerini de getirmiş.

Bir kısmı Suriye sahasında. Bir kısmı da Türkiye’de.

Sayı: 8-10 bin kişi.

Yani: Savaşçılarla birlikte en az 20 bin Türkistanlı.

Belirgin özellikleri:

Ya doğrudan terörün içindeler.

Ya da terörle bağlantı halindeler.

***

Anlatılan:

Kayıt yok. Devlet bunları kontrol edemiyor.

Hangi şehirdeler? Hangi evlerde kalıyorlar, belirsiz.

İstanbul’da “medreseler”i faaliyette.

Ana okulları açtılar.

Çocuklarını kendileri gibi yetiştiriyorlar.

***

Asıl sorun şu:

Türkistanlı cihadçılar sadece Esad’ı düşman görmüyor.

Reina saldırısında gördük. Türkiye de hedeflerinde.

Türkiye’yi yönetenler onlara göre “mürted”.

Yani: Dinden dönmüş.

IŞİD’in din anlayışı belli: Dinden dönenin katli vaciptir.

***

Özet: Hem “biz”denler. Hem de “biz”e düşmanlar.

Ve: Sayıları çok.

Ve de: İçimizdeler.

Çözümü ve maliyeti konuşmaya devam edeceğim.