Aydınlığa merhaba

Sevgili okuyucular merhaba...

Bir bireyi olmaktan çok mutlu olarak 13 yıl geçirdiğim Cumhuriyet gazetesinden üzülerek ama artık zamanı geldiğini düşünerek ayrıldım. Çok değerli dostlarımın bulunduğu ve İlhan Selçuk'tan sonra farklı anlayışla yönetilmek istenen Cumhuriyet'ten ayrılmamın gazete dışında bir çok sebebi de var.Bunları size açıklamalıyım...

Ulusal Kanal'da program yaparken televizyon ve Aydınlık gazetesinde çalışanların tüm olanaksızlıklara rağmen insanüstü bir çaba içinde olmaları beni çok etkilemişti. Bu gençlerin ve onların abilerinin böyle bir özveri içinde olmalarının bir ruhu olmalıydı. Bu da Türkiye sevdası olarak söyleyebileceğimiz bir idealdi.

Teori dergisinde yazılarımın editörlüğünü yapan ve bana Ulusal Kanal ve Aydınlık gazetesi ailesini tanıtan çok değerli yazar-editör Arslan Kılıç'ın anlattıkları da beni çok etkiledi.

Gençliğin önemi

Gezi direnişini hazırlayan en önemli katkıyı büyük cesaret sahibi Türkiye Gençlik Birliği(TGB)nin yani Atatürk gençliğinin gösterdiğini unutmak çok büyük vefasızlık olur. Onlar İstiklâl caddesinde o dev yürüyüşü ve sonrasındaki bitme tükenmez sabırla yaptıkları demokratik eylemleri göstermeseydi biz bugün umutlu olabilir miydik? Hiç sanmıyorum. Umuda yolculuğun temel taşlarını bu gençler bizim için döşedi...

Bu gençler bizim uyanmamızı sağlamıştır.Gardrop Atatürlçülük değil eylemci ve dinamik bir anlayışla Cumhuriyet İdeolojisini savunmak gerektiğini bizim gözümüzün içine sokmuşlardır.Bize cesaret ve umut vermişlerdir.

Ulusal Kanal çalışanlarının en zorlu süreçteki dava adamı olmalarını ve yaptıkları yayınla bizlerin hangi görüşte olursak olalım sesimiz ve kulağımız olduğunu da nasıl unutabiliriz.

Aydınlık gazetesinin hangi görüşten olursa olsun Türkiye ve Atatürk sevdalılarına kucak açmasına, doğruları güvenle bize aktarmadaki büyük çabalarına ne diyeceğiz; bunu göz ardı edebilir miyiz?

Tüm finansal zorluklara, siyasi baskılara ve haksız cezalara katlanan gazete ve kanalın yaşamını sürdürmesi için büyük özveride bulunan her görüşten ve her yaştan olan gönüllülerin saygın katkıları karşısında duygulanmamak mümkün mü?

Örgütlü güç

Ya disiplinli ve örgütlenmede ciddi deneyimi olan değerli insanların yer aldığı İşçi Partisi'nin önder rolüne gıpta ile bakmamak haksızlık olmaz mı? Ben bir CHP üyesi olarak yaşamının büyük bölümünü büyük bedeller ödeyerek geçirmiş, haksız Ergenekon davasında en verimli yaşlarının 6 yılını bir ideal uğruna vermiş Doğu Perinçek'in ve bu büyük acılara katlanmak zorunda kalmış Şule Perinçek'in sarsılmaz sebatına saygı duymamam olur mu? Geçmişte düşünceleri ve eylemleri hep öne çıkarılarak eleştirilse dahi Doğu Perinçek'in bir dava adamı olarak bizi büyük bir eylem ve düşün zenginliğine ulaştırdığını inkâr edemem.

Babam Atatürk döneminin başöğretmeni idi. Bana şunları vasiyet etmiştir:

-Oğlum Atatürk bize namusumuzu, saygın bir ülke olmamızı, dinimizi özgür bilinçle yaşamamızı sağlamıştır. Ona vefasızlık yapma...

-Nerede olursan ol şerefle çok çalış...

-Ülkene sahip çık...

-Tarikatlara girme. Bize Kuran yeter...

-Haksızlığa uğrayanların yanında ol...

-Haksız kazanç peşinde koşma...

İşte sevgili okurlar ben bu vasiyeti yerine getirmek için Aydınlık gazetesindeyim.

Tekrar merhaba...