AYKUT İŞİNDE BİR YANLIŞLIK VAR! -(TAMAMI)

Aykut, F. Bahçe’de geçirdiği 2 sezonda 1 şampiyonluk, 1 Türkiye kupası kazandı. İstatislikler böyle derken, kendi deyimiyle “azgın azınlık” başka diyor. Bu işte bir yanlşlık yok mu

Antalyaspor maçında yenildi ya, amanin. Basubadelmevt, yine Aykut Kocaman “tü kaka”. Tabii ben de... Gazeteye gelirken Kadıköy’den Karaköy’e geçerken vapurda hemen sohbet başlıyor. Bir iki hoşbeşten sonra arkası geliyor “Gördün mü senin Aykut Kocaman’ı...” Ya da “Ael Limasol’dan bile 3 gol yiyecektik neredeyse...” Yahu kardeşim Fenerbahçe yendi ama değil mi? Aksi halde Kıbrıs Rum Kesimi takımına yenilmenin faturasını hiç hesap ettiniz mi, ucu nereye gidecekti. Ülke puanına dolayısıyla Türk futboluna ne kadar katkı yaptığını şöyle bir düşündünüz mü? Ayıp oluyor ama...

Kısacası 3 Temmuz sürecinden sonra Fenerbahçe taraftarı başarıdan bile zevk alamaz, yönlendirmelerle “aldırılmaz” hale geldi. Takım Moenchengladbach’a 4 atıyor, “niye 8 değil” diyorlar. Siz hiç daha 3. maçta Avrupa’da yenilmeden grup lideri olan bir takım ve yıl hatırlıyor musunuz? Fenerbahçe’nin 7 puanı var ve kendi evindeki 2 maçtan birini kazanması gruptan çıkması için yetecek. Kaldı ki, lider olmaması yeni kurallara göre bir şey değiştirmeyecek, kuraya hep birlikte girilecek.

Bu arada, nalına mıhına vuran Hürriyet Gazetesi dünkü sayfalarında ilginç bir istatistiği manşetlerine taşımış. Aykut Kocaman ile iki sezonda Bir lig şampiyonluğu, bir Türkiye Kupası kazanılmış. Yarım puan farkla ikinci kez olunabilecek lig şampiyonluğu kaybedilmiş. Kocaman’ın görev süresince Galatasaray ve Beşiktaş’tan daha fazla puan toplanmış. Ve de en dikkat çekicisi 20 derbiden sadece 3’ü kaybedilmiş. Ne diyelim, Allah herkese akıl fikir ihsan etsin, Aziz Nesin’in ruhu şadolsun.

TRT ve zaman tüneli

Artık anılarımdan bahsetmemi istediklerine göre ufak ufak yaşım ilerliyor demektir. Bizim İlban Karamüftüoğlu TRT için program yapıyormuş. Çağırdı, gittik, laf lafı açtı, sohbet güzeldi. Ersan Çelik de vardı. Tek başınıza yarım saat geçmişten günümüze daldık gittik. Zaman geçmez sandım, bittiğinde bu kadar mı falan oldum.

Bana da ilginç gelen şey ne oldu biliyor musunuz? Sonuçta hepimiz şöyle veya böyle futbol kökenliyiz. Futbolculuğumdan sorulduğunda aklıma 3. ligden Taksim’de oynarken gencecik bir kaleciye attığım frikik golü geldi. Onun yaşı 17 filandı, ben 20 li yaşları dönmüştüm. Dediler ki “Trabzonspor onu Sebat Gençlik’e pişsin diye verdi, adı Şenol.” Evet, anlayacağınız gibi Şenol Güneş. O gün belki de beraberlik sayısı olmaktan başka hiçbir anlam taşımayan gol bugün benim için ne kadar anlamlı...

Okuyucu mektupları

Araya bayram, seyran girdi. Okuyuculardan gelen mektupları, mailleri ihmal ettik. Zaten baksanıza, yayın durumundan dolayı köşe “Halk Pazarı”ndan, “Perşembe Pazarı”na döndü. Okurumuz Avukat Nezihi Sanal’ın gazetenin 75 adım ötesinden, 23 ekimde yazdığı mektup da ancak elime geçti.

Sayın Sanal, geçen yazıda Alex hakkındaki satırlarımı eleştirmiş. Şunu söylemem gerekir, yazılarına aynen katılıyorum. “İşin suyu çıktı” başlığı benim değil. Ben başlığı “Alex Borozancıları” diye atmıştım. Ama yer durumu dolayısıyle buradaki editörlük yazının bir kısmını atıp başlığını değiştirince o yazı ortaya çıktı. Yani atılan kısımda Sayın Sanal’ın bahsettiği, Samet Güzel falan ile ilgili konular da vardı. Ne yapalım, bu meslekte bazen olur böyle.

Ama ben aynı yerde duruyorum, istenen Alex dolayısıyla Fenerbahçe’ye belden aşağı vurmaktır. Gidişi- gönderilişi şık olmadı konusuna katılıyorum. Alex’in artık Fenerbahçe tarihindeki yerini almasını ve hizmetlerine saygı duyulmasını istiyorum. Alex olmazsa her gün Fenerbahçe’nin önüne bir pürüz koyulduğunu ve belli odakların, sudan sepetten işleri olay haline getirerek köpürttüğünü akıllı Fenerbahçelilerin ve futbolseverlerin anlamalarını istiyorum.

Tenis, yuhalanma, istifa

Ne güzeldi WTA, hele tribünler mükemmeldi. Bizde tenisten kimse anlamaz, seyirci gitmez diyenlerin de uzaktan palavra sıkanlar olduğu belli oldu. Tadını çıkaracağımıza, suyunu çıkardık yine. Keşke yuhalamalar olmasaydı. Ama ne işiniz var orada diye sormaktan da kendimi alamıyorum. Galatasaray Stadı’nın açılışındaki müthiş protesto aklınızı başınıza getirmedi mi? Niye rahmetli Turgut Özal’ın yuhalanmadığını, Başbakan Erdoğan’ın tek başına olduğunda böylesine yoğun protestoya neden maruz kalmadığını hiç düşündünüz mü?

İşin bir başka boyutu da doğal protesto hakkını kullanan vatandaşlara Spor Bakanı Suat Kılıç’ın terbiye dersi vermesi oldu. O zaman kendisi buyursaydı, bir el hareketi ile tribünleri susturuverirdi. Olmazsa biber gazı da sıktırabilirdi. Geçiniz efendim, isim vermedin bizleri “istifa etmem için birileri uğraşıp duruyor” diye suçlamakla olmaz.

Londra Olimpiyatlarında akreditasyon kartınızın, başkasına verdiğiniz için iptal edildiğini yazan gazete demek haklı. Zaten o skandaldan sonra istifa etmeniz gerekmiyor muydu? Yeri geldiğinde Galatasaray’a stadı biz yaptırdık diyorsunuz, sulu maçın sorumluluğunu niye baqka yere yıkıyorsunuz? Kadınları küçümsemiyorum ama Polonya’nın kadın bakanı kadar olamadınız. Zaten olmanızı da beklemiyordum.