Bir Devlet-STK Buluşması

Geçen haftayı Engelliler Konfederasyonuna bağlı STK’ların yöneticileri olarak bir hayli yoğun geçirdik. İlkin Sosyal Güvenlik Bakanı Sayın Zehra Zümrüt Selçuk’u konfederasyon başkanımız Mustafa Özsaygı ve konfederasyondan çeşitli düzeyde yöneticilerle bakanlık makamında ziyaret ettik. Yaklaşık 1,5 saat süren, samimi bir ortamda geçen toplantıda engelli sorunlarını konuştuk. Bakanlığın üst düzey bürokratlarının da katıldığı toplantının genel anlamda verimli geçtiğini söyleyebilirim. Uygulanması düşünülen yakın ve uzak politikaların neler olması gerektiği, güncel sorunların bir hayli bunalttığı engellilerin başta istihdam olmak üzere devletin teşvik ve hibe şeklinde sunacağı desteklerin bir an önce hayata geçmesinin ivediliği üzerinde duruldu. Sorunların tahammül sınırlarını aştığı, verilen sözlerin bir an önce yerine getirilmesinin altı önemle çizildi. Eşit birey, eşit yurttaş anlayışının bütün hukuki metinlerde güçlü bir şekilde yer aldığı hatırlatılarak bunun ortak buluşma zemini olması gerektiği üzerinde söz birliğine varıldı. Bu türden toplantıların sıradan sohbetlerin ötesinde, ciddi, tutarlı bir plan dahilinde gerçekleştirilmesinin gerekliliği üzerinde uzlaşılarak bakanlık ve konfederasyon arasında bir komisyon kurulması kararına varıldı. Bu kararın çok önemli olduğunu belirtmeliyim, çünkü hayatımız yapay gündemlerle meşgul edilirken engelli sorunları her zaman öncelikler sıralamasının en altında kalır. Bu konuda komisyon kurulması kararını engellileri gündemin önünde tutacak bir niteliğe sahip olması açısından değerli buluyorum.

Genel anlamda konfederasyon heyeti olarak toplantıdan olumlu izlenimlerle ayrıldığımızı belirtmeliyim. Gerginliğin olmadığı, konuşanların rahat ve kendini yabancı hissetmeden taleplerini ilettiği bir toplantıydı. Sayın Bakan’ın, engelli sorunlarının ele alınması bağlamında diğer bakanlıklarla yaşadığı sıkıntılar da konuşuldu. Engelli sorunlarının bütün boyutuyla birinci muhatabının kendi bakanlığı olmasına rağmen sorunların çözümlerine dair atılacak adımlarda daha çok diğer bakanlıkların ikna edilmesi gerekliliği beni şaşırttı doğrusu. Engelli sorunlarının çözümünde diğer bakanlıkların da sorumluluk almaları gerekeceği şüphesiz. Eğitimden sağlığa, istihdamdan erişilebilirliğe kadar engelli sorunlarının çeşitliliğine bakıldığında, her bir bakanlığın hatta yerel yönetimlerin işin bir ucundan tutması gerekliliği kaçınılmaz tabii ki. Ama yukarda bahsettiğimiz, bakanlık ve sivil toplum kurumları arasında kurulması düşünülen komisyonun bir benzerinin, bakanlıklar arasındaki iletişim ve işbirliğini sağlamak ve işlerin ne düzeyde yürütüldüğünü takip etmek üzere hayata geçirilmesi bu kadar kudretli bir devlet için ne kadar zor olabilir ki? Topu diğer bakanlıklara atmak yerine, onlara görevlerini hatırlatacak, yapılan çalışmaların ilerleme raporlarını sivil toplum örgütleriyle paylaşacak böylesi bir komisyonu kurmak bakanlığın belki de ilk işi olmalı.