Bu kitaplara ne oluyor?

Geçen günlerde yerel yönetimlerin bastığı, fiyatı hiç de az olmayan iki prestij kitaba sahip oldum. Ancak bu kitaplardan birinin önsöz sayfası, diğerinin ise ilk sayfalarından birinde yer alan fotoğraf sayfaları yok. Birileri tarafından yırtılarak kitabın içinden çıkarılmışlar.

Satıcı, bu kitapların şanslı kitaplar olduğundan söz etti. Nedenini sorduğumda belediyelere ait birçok kitabın belediyelerin el değiştirmeleri sonucu yakılıp yok edildiğini söyledi. Bunların ise yalnızca eski başkanların yazdıkları önsözle, fotoğraflarının yer aldığı sayfaların yırtılarak bu şekilde sahaflara satıldığı için bile şanslı olduklarının altını çizdi.

Kitapların, dergilerin devamlı zamlanan kâğıt fiyatları ile baskı masrafları nedeniyle bir hayli yüksek bir fiyata satıldığı bir ülkedeyiz. Hiçbir sakıncalı yanları olmayan ve çoğu uzmanlarla akademisyenler tarafından kaleme alınan, kent ya da geçmiş kültürlerimizin araştırılıp incelendiği bu tür prestij -yani içerik, baskı tekniği ile kâğıt kalitesinin çok iyi olduğu özenle ciltlenmiş- kitapların her değişen yerel yönetim tarafından kimi zaman yakılarak, kimi zaman atılarak çoğu zaman da sayfaları yırtılarak gözden zedelenip, yok edilmeleri sanırım yalnızca bizim ülkemize özgü bir şey.

Nitelikli kitaplara, ücretleri nedeniyle ulaşabilmenin bir hayli zor olduğu bir ortamda, yerel yönetimlerin halkın parasıyla yaptığı bu tür lüks baskılı kitapların bu şekilde yok edilmesinin başta particilik olmak üzere birçok nedenleri var. Kimi zaman aynı partiden de olsa başkanları değişen belediyeler de bu kötü ve de olumsuz uygulamayı yapmaktan çekinmiyorlar. Kısacası her seçilmiş yeni başkanın kendisinden önceki başkanın yaptıklarını iyi ya da kötü ayırımı yapmadan tüm yaptıklarını ortadan kaldırma gibi bir saplantısı ya da geleneği var.

Bu kitapların yok edilme yöntemleri üzerine de birçok iddialar var. Birileri yakıldıklarından söz ederken bir diğerleri ise ya gelişi güzel atıldıklarını ya da ön sözlerinde yer alan bir önceki başkanlarının yazdıkları sayfalar yırtılarak yok pahasına satıldıklarını iddia ediyorlar. Sahaflarda küçük bir araştırma yapıldığında sözünü edilen sayfaları yırtılmış kitaplara rastlamak her zaman mümkün. Ancak bu tür kitaplar, yok edilen kitapların sahaflara düşen çok bir kısmı. Ya diğerleri? Bunların akıbetini bilen de yok. Peki yerel yönetimlerin depolarında yer alan, her birinin değeri hiç de küçümsenmeyecek boyutlarda olan o tuğla gibi kitaplara ne oluyor? Bu tür kitaplara ne sahaflarda ne de kitapçılarda rastlanmıyor. Bazıları çok nadir de olsa kimi müzayedelerde satışa sunuluyor.

Peki satılmıyorsa, bağışlanmıyorsa, atılıp yakılmıyorsa bu kitaplar nerede? Tümünün toptan ima edilmeleri ise kimi söylentilere rağmen pek gerçekçi gözükmüyor. Yeni belediyelerin eski belediyelerden devraldığı kitapların bulunduğu depolar ise bomboş. Birileri doluydu derken birileri de “Biz eski kitaplara hiç dokumadık.” diyor. Öyleyse bu değerli kitaplara ne oluyor?