Cihangir’in röntgen filmi

Böyle bir film yapılmasının, İstanbul’un uyuşturucu sorununun yalnızca Tarlabaşı, Bağcılar, Esenyurt gibi ‘alt-kenar’ bölgelerle değil, Cihangir gibi ‘merkezi-elit’ bir semtle bağlantısını teşhir etmenin ve neşter atmanın zamanı çoktan gelmişti de geçiyordu bile.

Gazetelerde zaman zaman şu tür haberler okuruz, okumaya da devam edeceğiz: “Ünlülere yönelik uyuşturucu operasyonu! Ünlülerin de aralarında bulunduğu 34 kişi, örgütlü uyuşturucu ticareti yaptıkları iddiasıyla gözaltına alındığı narkotik operasyonunda, oyuncular Ç.U, G.K, yönetmen O.B ile şarkıcı C.E’nin Emniyet’teki sorguları sürüyor.”

Bu alıntı gerçek bir haberden; isimleri ben kısalttım… 2017’deki ilk filmi “Kar”la da uyuşturucu meselesine el atmış bulunan Emre Erdoğan’ın ikinci uzun metrajı “Beni Sevenler Listesi”, işte bu türden bir haberin öncesindeki verili Cihangir ilişkilerini öykülüyor, “ünlülerin” dünyasına dalıyor, dalmakla yetinmeyip hallaç pamuğu gibi atıyor, altından girip üstünden çıkıyor

MAKSAT ‘HARMAN’

KALMAMAK

Öykünün merkezinde, oyuncusu, senaristi, içicisi bol Cihangir’i bölge tutan uyuşturucu satıcısı, nam-ı diğer “torbacı” Yılmaz var. Bir zamanlar setlerde yapım elemanı olarak çalışan Yılmaz, yumuşak geçişle torbacılığa başlamış, müşterilerini seven ve onlar tarafından da sevilen, hepsiyle dostluk, hatta dert ortaklığı kurmuş bir delikanlı. Parayı pulu çok önemsiyor gibi görünmüyor; maksat arkadaşları “harman” kalmasın, afyon patlasın, kafaları güzel olsun, işlerini güçlerini ve senaryolarını mal sıkıntısı çekmeden tamamlayabilsinler. Onun için önemli olan, sevilmek! İstanbul’da uyuşturucu operasyonu başlayıp mal tedarikinde sıkıntı yaşanınca, eski mahallelerine başvuruyor, hatta tehlikeyi göze alıp başka şehirlere uzanıyor ama yaptığı bir hatanın da etkisiyle paçayı kaptırıyor. Listesindekilerin artık kendisini sevmeyeceğini hissettiği andan itibaren de belli ki defterin sayfaları çevrilmeye başlanıyor.

İYİLİK, GÜZELLİK,

BAĞLILIK, BAĞIMLILIK

Geçen İstanbul Film Festivali’nde Altın Lale kazanan, başroldeki Halil Babür’e de en iyi erkek oyuncu ödülü getiren “Beni Sevenler Listesi”, kısıtlı imkânlarla çok iyi kotarılmış, ödülleri ve övgüyü hak eden, cesur bir yapım. Emre Erdoğan bir röntgen filmi gibi siyah-beyaz çektiği “Beni Sevenler Listesi”nde, iyi insanların, iyi ortamlarda çektikleri iyi kalite esrarın, iyi cins kokainin, iyi hissettirici hapların iyilik güzellikle elden ele dolaşmasının anlatımını gerçekleştirmiş, Cihangir evlerinden, sokaklarından, kafelerinden gerçekçi manzaralar aktarmış. Babür’ün yanında Hayal Köseoğlu, Ahmet Rıfat Şungar, Nazlı Bulum, Sermet Yeşil, Aykut Akdere, Cem Uslu, Can Evrenol gibi isimlerden oluşan oyuncu kadrosunun elinden geleni esirgemediği, kendi çapında hareketli bir yapının kurulduğu, iç gerilim dozunun gayet iyi ayarlandığı bir film var karşımızda. Ve söylemeden geçmeyeyim, filmde çok iyi bir performans sergileyen yönetmen Onur Ünlü yalnızca oyunculuk mu yapsa acaba…

Özellikle başlangıç sahnelerinde (ve bir süre daha devam eden), müziğin diyalogları bastırması, konuşmaların net anlaşılamaması gibi bazı teknik kusurları olsa da ve final hakkında rivayet muhtelif bulunsa da 89 dakika boyunca seyirciyi sıkmayan, dinamik bir film “Beni Sevenler Listesi.”

Sevgi arayışının, bağlılığın, bağımlılığın, hayal kırıklığının filmini yapmış genç kuşak yönetmenlerden Emre Erdoğan. Eline sağlık. Evet, böyle bir filmin zamanı çoktan gelmişti ve Cihangir’in ön ve arka sokaklarını anlatmak genç bir yönetmene nasip oldu.