Çoluk çocuğunuzu işe karıştırmayın

Konuya girmeyecektim ama dayanamadım. Geçen hafta Sivasspor Başkanı Mecnun Odyakmaz ile Trabzonspor Başkanı İbrahim Hacıosmanoğlu arasında Futbol Federasyonu Genel Kurulu'nda geçen tartışmayı biliyorsunuz. Ben tartışmanın hiçbir tarafında değilim. Zira böyle şeyler medya önünde başka konuşuluyor, kapalı kapılar ardında başka. İsterseniz bir yol Sivas ve Trabzon'a doğru uzanın, halkla sohbet edin, göreceksiniz.

Benim gazete yöneticilerim arasında da çok vardı. Bayılırlar sallamaya "Anam avradım olsun ki, çoluğumun çocuğumun ölüsünü göreyim ki..." Futbol yöneticileri arasındakileri alt alta sıralasam boğaza dördüncü köprü olar, beşinci hava alanı için de Tayyip Bey'e yer kalır. Etraftaki arsalar için uyansak bile nereden alacağız, param ancak yatak çarşafı kadar bir yere yeter.

İroni yeter, yapmayın efendiler. Eşlerinizi, çoluk çocuğunuzu bu işlere karıştırmayın. Para bu kadar mı önemli. Namustan bahsedenler, şimdi hala var mı bilmiyorum. Eskiden vergi dairelerinde duvarda bir yazı vardı. "Vergi borcu, namus borcudur" yazıyordu. Sizin namusunuz eski parayla 140 trilyon kadar mı? Vergi paketinin içine af koydurmaya çalışıyorsunuz, bunu da gizlice yapıyor, kimseye duyurmayacağınızı sanıyorsunuz? Sevsinler sizin namusunuzu. Hadi ordan be...

KİLİSİDE İFTAR KEYFİ

Sizleri bilmem, ama benim için iftar yemekleri her zaman bir keyif ve huzur olmuştur. Şimdilerde yaşlılığın iyice vurduğu sevgili anamın su börekleri, çerkes tavukları, zeytinyağlı dolmaları ve şimdi sıralarsam sütunlarda yer kalmayacak yemeklerinin namı yürümüştü. Biz uzun süre yaz-kış Kınalıada'da yaşadık. O zamanlar rumlar ve ermeniler çok daha fazlaydılar. Paskalya'da onlar çörek, yumurta, Ramazan'da iftar yemekleri ve bayramda baklava, burma işin olmazsa olmazıydı. Üstelik de evde açılacak ve anamın su böreği ile baklavasının en iyi piştiği yer olan ekmek fırınından getirirken üst tabakaları uçuşacak, yani ince açılacak. Yaaa...

Daha anlatırım da şu sıcak Ramazan günü oruçluların durumunu fesat edip günaha girmeyelim. Toprağı bol olsun yan komşumuz Hrant Abi "Doktor Hrant Ederyan" Ramazan'ın neredeyse yarısında iftarda baş konuğumuz olurdu. Davet etmeyi unutsak bahçeden yukarı bağırırdı "Muazzez Hanım, daha top patlamadı, ben gelmeden orucunuzu açmayın..." Evet, sevgili Dino Belalidis de o günlerden kalan arkadaşım. Kendisi Beşiktaş Rum Panayia Kilisesi galiba başkanı. Geçen hafta iftara davet etti.

İnanıyor musunuz, iftar kilisenin bahçesindeydi. Başta bizim Sarıyerli Garo olmak üzere Ermeni cemaati, Cem Vakfı, tüm partilerin temsilci ve ilçe başkanları hep oradaydı. Yazlık ada futbolundan takım arkadraşım Dino ne kadar heyecanlıydı. "Onur, bana yardım et, eksik varsa söyle, buna şöyle, onu böyle yapayım mı?" "Yahu sakin ol, her şey mükemmel, baksana insanlar ne kadar huzurlu ve birbirlerinin yüzüne dostça bakıyorlar..." Evet, kilisenin bahçesi yeşillikler içinde, ağaçlar altında eski günlerdeki gibi birleştirici oldu. Yahu ne oldu bize. Müslümanlar bile birbirimizi yiyoruz, başkalarının yemediği kadar. Sagol Dinocu'ğum bizlere nostalji yaşattın.