Eşek oyunu

Eşeğin keyfi yerinde, önünde yeşil arpa.
Eşek tıraşını oldu, sokağa çıktı,
Bankamatikten parasını tık diye çekti,
Eşek, semerini şöyle bir düzeltti,
“Yetmez, ama evet!” mitingine gitti.
Otomatikman.

Mitingde en çok Eşek bağırdı:
Ergenekoncuları asın, diye çifte çifteledi.
Darbelere karşıyım, diye tepti tepindi.
Eşek dedi ki: Demokrasi tankla öğretilmez,
Özel formüllü yargımatik gerek.
Hukukmatik çıktı, guguk oldu hukuk,
Kemalizm bitti, yaşasın hamalizm.
Otomatikman.

Eşek, Cum gazetesini açtı, beğendi:
“Bağırıp çağırma, gireceksen gir!”
Eşek Hür gazetesini açtı, onu da beğendi:
“Tanklar sınıra yürüyor. Af yok!”
İyi, çok iyi, dedi Eşek.
Niçin her gün iki gazete alıyorum sanki,
Birleşsinler, olsun Cumhürriyet.
Eşek fikrini zıtların birliğine dayadı.
Otomatikman.

Eşeğin keyfi süper, zekası vasat,
Eşeğin kafasını garip şeyler zorluyor fakat.
Ne farkı var; ha Kılıçtar, ha İrecep,
Fazla değil mi acep, bir işte iki sazan?
Geçiverelim başkanlık sistemine,
Devlet eliyle işlem tamam.
Birleşsinler, olsun Eşbaşkanmatik.
Otomatikman.

Eşek az önce marketten çıktı,
“Zonk” kartını gösterip, “bonk” almıştı,
Neşesi yerindeydi, fakat birden,
İşten kovulduğu kafatasına “donk!” etti.
Biraz huysuzlandı, biraz huylandı:
Gözlerini devirip geriye yaylandı.
Otomatikman.

Eşek kendini eve kapattı, kumandayı kaptı,
“Öyle bir geçirir zaman ki”ye daldı.
En iyi dizi Poyrazköy mü, Balyoz mu?
Çetelere çetele tutmalı mı... tutma... tut...
Derken başındaki torbayı fark etti,
Yedikçe doymuyor, yedikçe boğuluyordu.
Birden büyük kıyamet koptu;
Eşek semerini fırlattı, Eşşekte şafak attı.
Matematikman.