Gazze 2024

İsrail’e karşı hala spor ambargosu uygulanmıyor, Rusya’ya ve Belarus’a uygulanırken… Nazır Atta Alnaşaş 20 yaşında bir futbolcuydu. Khadamat Alburaiji takımında oynayan Nazır, Filistin’in önemli yeteneklerindendi. Gazze’de babası ile beraberken İsrail bombaları ile vefat etti, ailesinden sadece 2 kız kardeşi ve annesi hayatta kaldı. Nazır, hayatını sahalarda kazanacaktı, İsrail bombalarıyla kaybetti. Raşid Dabur da Beit Hannun Al Ahly takımının orta sahasında oynuyordu. Filistin Futbol Milli Takımı’nın gelecekteki futbolcularından olacaktı. O da Gazze’de bombaların hedefi oldu. İsrail bombaları onun da hayatını aldı.

Besim Al-Nabah da parkelerde ülkesinin umudu olacaktı. Alburaiji basketbol takımında oynuyordu. Gazze’de bombaların hedefindeki bir diğer sporcu oldu; babası ve amcasıyla beraber hayatını kaybetti.

Filistin Judo Milli Takımı’nın sporcusuydu, Abdül Hafız Al Mabuh. Biz TRT ekranlarında İsrailli Judocuların Avrupa Judo Şampiyonası’nda madalya sevinçlerini izlerken, Hafız İsrail bombalarında hayatını kaybetti.

Muhammed Al-Dalu, Filistin Masa Tenisi Federasyonu Başkanı idi. İsrail bombaları onun da hayatını sonlandırdı.

Muhammed Matur, Filistin Jiu-Jitsu Federasyonu Üyesi idi. Hedef tanımayan bombalar onun da hayatına son verdi.

1987’de bir İsrail saldırısı sonrası, Ömer Abu Saviş’in ailesi Nuseyrat Mülteci Kampı’na sığınmıştı. Ömer, kampta doğdu. Kısa ömrüne büyük başarılar sığdırdı. Filistin Gençlik Kültür Ağı’nı kurdu. 2008’deki Gazze Savaşı sırasında tüm Filistin’in söylediği vatansever ve insani şarkıları yazdı. Ürdün'deki Uluslararası Ulusal Şarkı ve Miras Festivali'nde “2007 Yılının En İyi Ulusal Şarkısı” ödülünü, 2010’da Filistin’de “Seçkin Gönüllü ve İdeal Genç” ödülünü, Arap Gençlik Konseyi’nin 2013 yılı "Medya, Gazetecilik ve Kültür Alanında Seçkin Arap Gençliği" ödülünü kazandı. Yazdığı roman ve şiirler Filistin’de popüler oldu, birçok kez yeni baskılar yaptı. Filistin’de Spor Kültürü Birliği Yönetim Kurulu üyesiydi. Hayata gözlerini açtığı yerde, yine Nuseyrat Mülteci Kampı’nda İsrail bombardımanında hayata veda etti.

BİR GÜNDE BİR KAFİLE YOK EDİLDİ

İsrail bombalarının katlettiği Filistinli spor insanlarının listesi uzar gider…

İsrail bombaları yaş, cinsiyet ve meslek tanımıyor. İsrail’in sadece 7 Ekim günü hayatını sonlandırdığı spor insanlarından Filistin’in Olimpiyat kafilesi oluşur. Uluslararası Olimpiyat Komitesi, sporcuların katledilmesine sessiz; Rusya için onlarca açıklama yapanların gıkları çıkmıyor.

Rusya bayrağına ve ulusal marşına tahammül edemeyenler; bunca cinayetin ardından İsrail bayrağına tahammül etmemizi bekliyor.

UEFA’nın düzenlediği karşılaşmalardan önce sahaya kocaman İngilizce ve Rusça “Barış” pankartları açılıyor. Saha kenarına Rusça “Barış” yazanların, sahalara İbranice “Barış” yazmaya cesareti yok. Bu UEFA’nın korkaklığından kaynaklanmıyorsa, daha kötü; o zaman vicdanları yok!

PARİS 2024’ÜN YERİNE GAZZE 2024 DÜZENLENMELİ

IOC’si, FIFA’sı, UEFA’sı, FIBA’sı, CEV’i… Sporu yönettiğini sanan tüm uluslararası konfederasyonlara mecbur değiliz… Olimpiyat halkalarına kan bulaştıranların yönettiği olimpiyata muhtaç değiliz. Gazze’de hayatı spor olanların yaşamına saygı duyuyorsak; dünyanın bağımsız ulusları Paris 2024 yerine dünyanın herhangi bir yerinde, mesela İstanbul’da GAZZE 2024’ü düzenleyebilir. İsrail’in vurduğu her sporcunun ismi anılarak sporun vicdanının üzerindeki kara leke çıkarılır.

1972 Münih Olimpiyatları’nda katledilen İsrailli spor insanları için hissedilen üzüntünün aynısını, Gazze’de katledilen spor insanları için de hissetmeyenden spor yöneticisi olmaz. İçtikleri tüm antlar yalan…