Gökhan’ın ve F.Bahçe’nin günü -(TAMAMI)

Ortada fol yok yumurta yokken Fenerbahçe iki mükemmel gol attı. Bunu, oyun adına söylüyorum. Yoksa sarı lacivertlilerin ezeli rakiplerine attığı gollerin hazırlanışı ve bitirici vuruşları inanılmazdı. Hatta ikinci gole dek solda Escude-Uğur Boral ikilisiyle Fenerbahçe’nin etkin kadarı olan sağ tarafı sıkıntıya soktuğu bile söylenebilir. Sow ve Gökhan goller gelene dek bir türlü istedikleri gibi organize olamadılar.

Daha maçın ilk on dakikası yeni bitmişti. Kendisini yeteri kadar tanımayan Escude’nin yanından Gökhan en uzağa, Caner’in kafasına paraşütü indirdi. O bekletmeden ortaya çevirdi. Arkası kaleye dönük olan Sow’un röveşatası öyle bir yere gitti ki, Beşiktaş kalecisi McGregor ne yapsın.

İkinci golde ise sağda Kuyt-Gökhan Gönül paslaşması imrenilecek güzellikteydi. Sağ çaprazdan dalan Gökhan yakın çatala müthiş vurdu. Hakikaten şanssızdı Beşiktaş kalecisi. İbrahim Toraman ile Sivok da kademe yapacaklarına birbirlerine yapışık gibi oynuyorlardı. Daha doğrusu Kuyt ile Sow bir kanada, bir içeri çapraz deparlar yaparken onları bocalatıyorlardı.

Bundan sonrası inanılmaz bir Fenerbahçe baskısıydı. Meireles, Mehmet Topal, Cristian, Caner’in yardımıyla orta alanda karşılarındaki Necip, Veli , Olcay ve Fernandes’e nefes aldırmamaya başladılar. Nitekim aşırı sert oynayan Veli, üçüncü gol öncesi Cristian’a yaptığı faulden sonra ikinci sarı karttan atıldı ve Beşiktaş’ın gardı iyice düştü. Atışta oluşan karambolde en son topa vuran Gökhan kendisinin ikinci takımının üçüncü golünü atarken maçın yıldızı oldu. Böyle bir oyun ve galibiyete elbette ki, tribünleri dolduran kadın ve çocuklar Samanyolu şarkısını söyleyerek Berkant’ı da anarak ortak olacaklardı.