Gruda ustaya ağıt

Nasıl anlatayım ustam, gül tutan yumruğunu senin?

Bi’dakkaya bir yüzyılı sığdırdın, ağdın göklere,

Kara taştan süt sağdın, yaşam sevinci yağdı yerlere.

 Bereketli bir bağdın sen, üzüm tanesini üleştirdin,

Ağlayanı gülüştürdün, gülenleri düşündürdün,

Düşeni ulaştırdın usta, Nasrettin Hoca senden razı.

 Ayrıları buluşturdun, üşüyeni tutuşturdun,

Dargınları barıştırdın, tuzakları bozuşturdun,

Sayrıları iyileştirdin usta, sağları sen gürleştirdin.

 Kolsuzları kollandırdın, dilsizleri dillendirdin,

Gönülleri şenlendirdin, benlikliyi senlendirdin,

Su üstünde at sürdün usta, Köroğlu senden razı.

 Yokuşları inişlettin, dar zamanı genişlettin,

Güneşte görünmeyeni karanlıkta görüşlettin,

Türküleri gümüşledin usta, sahnelerde gül işledin.

 Korkakları kargışladın, yiğitleri alkışladın,

Mehmetçik’le kış kışladın, zalim çeriyi taşladın,

Bebekleri pışpışladın usta, analar senden razı.

 Turna kuşuyla turladın, yaban ellerde gürledin,

Kendini kendin ünledin, beşiğini yel salladı.

Yorulanı dinlendirdin usta, otağın pür nur senin.

 Şiirler yazdın usulca, gökyüzünü yıldızladın,

Çıplakları kuşandırdın, aç yatanı aşlandırdın,

Şehitleri taçlandırdın usta, gaziler senden razı.

Birlik sancağını açtın, hayat badesini içtin,

Vatan ocakta közlendin, Aydınlık ile sözlendin,

Her mecliste özlendin usta, milletin senden razı.