HES uygulaması bitti, yaşasın HSS

BEN de pozitifim ama hayata karşı değil... Doğal gaz, elektrik, benzin ve gıda ürünlerinde fiyatın artmadığı bir gün bile yok. Dünyanın dört bir yanındaki savaşlarda hiçbir suçu olmayan insanlar hayatını kaybedip, çoluk çocuk göz yaşları içinde evlerini terk etmek zorunda kalırken mutluluk anlamında nasıl pozitif olabilirim ki? Sadece hastalık açısından pozitifim. Sonunda ben de Kovid-19'a yakalandım.

Kovid-19 salgınının ilk günlerinde virüse karşı önlem almak amacıyla “Hayat Eve Sığar” dedik ve sloganın baş harflerini alarak herkes için bir sağlık kimliği oluşturduk. Bu uygulama sayesinde HES kodu “risksiz” olmayan biri ne toplu taşımaya binebiliyor ne de AVM’lere ve sinemalara gidebiliyordu. Maske takmak da zorunluydu. Şimdi maske sadece kapalı alanlarda zorunlu ama dışarıda serbest. HES uygulaması da kalktı. Böylece toplu ulaşım ve AVM'ler tıklım tıklım oldu. HES uygulamasından vazgeçip HSS, yani  “Hayat Sokağa Sığar” dedik ve böylece ben de hastalıktan nasibimi alarak pozitif oldum. 

ABD VE AVRUPA SEYREDİYORDU AMA…

Dünyanın dört bir yanında ve Filistin'de yıllardır insanlar katledilirken ABD ve Avrupa seyrediyordu ama sonunda seyirci oldukları savaşın tüm acımasızlığı Avrupa’ya da sıçradı. Dünya denen geminin içinde tüm insanlık akıntıya kapılmış gidiyoruz ve ne olacak hiç bilmiyoruz.

Var olduğundan beri insanoğlu güç gösterisi ve bir avuç toprak için hep savaştı durdu. Kendi cinsine acımadan türlü türlü acılar çektirdi. İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra 1 Mart 1992-14 Aralık 1995 yılları arasında Müslüman Boşnaklara yapılan katliama Avrupa, ABD ve Rusya'nın sessiz kalma çirkinliğini saymazsak -ki 110 bin kişinin yaşamını yitirip, 2 milyon insanın göç etmesini görmezden gelmek imkansız-  savaşlar yerini spor müsabakalarındaki yarışmalara bırakmıştı.

İNSANOĞLUNA RAHAT BATIYOR…

Ulusların silahlarla yaptıkları güç göstergesinin yerini sportif başarılarda tribünlerde dalgalanan bayraklar ve marşlar almıştı. Spor artık yeni dünya düzeninde ülkelerin gövde gösterisiydi. Ama insanoğluna rahat batıyor. Ne yapıp edip silahları kuşanıyor. NATO ve ABD kışkırttı, Rusya da doğal olarak bu durumdan rahatsız oldu. Ancak olayı bu şekilde tahlil etmek de Ukrayna’daki masum sivilleri kurtarmıyor. Savaş nerede oluyorsa çok kötü. Rusya her bakımdan dünya tarafından yalnız bırakılıyor. Spor organizasyonlarından men ediliyor. Sporcuları ve sanatçıları bir bir dışlanıyor. Savaş yüzünden insanlar birçok yetenekli sporcu ve sanatçıyı izlemekten ve dinlemekten yoksun bırakılıyor. Çocuklar sıcacık yataklarını, oyuncaklarını bırakarak annesinin babasının çaresizliğine tanık olmuş vaziyette hıçkırıklar içinde, korkudan perişan durumda kaçarak bir başka ülkeye sığınıyor. Savaş çok acımasız. Yazık, çok yazık...