Marks'ın değer teorisi: Çöküş, yapay zeka ve Petro - 3

Görünüşe göre içsel değer (kullanım değeri?) artı dönüştürücü değer (uygulanan insan emeği) artı ekolojik değer (doğanın etkisi) ve sosyal değeri (toplumun refahı) içeren daha genelleştirilmiş bir değer teorisi bulmaya çalışan M&C-GZ diyaloğunda bu argümanların hiçbirinden bahsedilmemektedir. Artık Marks'ın değer teorisinde olduğu gibi değer ile zenginlik, kullanım değeri ile değişim değeri ya da kâr ile toplumsal ihtiyaç arasındaki çelişkinin eleştirel bir analizini değil, kapitalizm altında olsun ya da olmasın 'her şeyin değeri' teorisini sunan bir değer teorimiz var. Diyalog, Karl Marx'ın değer kaynağı olarak doğayı dışarıda bırakarak “emek fetişizminden”, doğayı dışarıda bırakarak “idealist yaklaşımından” ve doğayı dışarıda bırakarak “antropomorfik” insan-yanlısı yaklaşımından bahsediyor. Marks'ın destekçileri de bilimsel değildir çünkü doğayı da içeren "daha incelikli bir analizle" (GZ diyor) değer teorisi geliştirmekte başarısızdırlar. Bilimsel bir yaklaşım "Marks'ın yazdığı her hecenin sadık bir savunusunda” takılıp kalmaz; bunun yerine tıpkı Einstein'ın Newton'un klasik fiziğini ya da kuantum mekaniğini değiştirmek için genel görelilikle yaptığı gibi ilerler ve şimdi genel göreliliği değiştirir.

BEYİNLERİMİZ YIKANMIŞ!

M&C daha sonra Marks'ın değer teorisine sadık kalma konusunda en kötü suçluları seçme fırsatını yakalıyor. “Doğayı yalnızca bir 'kaynak rezervuarı' ya da en fazla 'tek' değer üreticisi olarak insan emeği faaliyetine tabi, gerçek zenginliğin yaratılmasıyla bağlantılı ancak bir bütün olarak kapitalist değerleme sürecinin dışında tutulan pasif bir matris olarak gören çağdaş temsilciler arasında İngiliz ekonomist Michael Roberts ve Marksist entelektüel Rolando Astarita bulunmaktadır. Bunlara ek olarak, Marksist ortodoksinin ekonomik analizde doğaya daha önemli bir yer verecek şekilde teorik olarak genişletilmesine karşı çıkan Arjantinli Troçkist akademik yorumcular Esteban Mercatante ve Juan Dal Maso'nun pozisyonlarından da bahsedebiliriz.” Sosyalist ekolojist John Bellamy Foster da Marksist ortodoksinin bir başka savunucusu olarak saldırıya uğruyor. GZ modeli mecburen M&C'yi destekliyor ve bu çağdaş Marksist ortodoksların yanlış bir bilince sahip olduğunu iddia ederek daha da ileri gidiyor. "Değer yaratımında doğanın rolünü teorik olarak meşru görmeyi reddetmek, değer yaratımının kapsamlı bir analizinden ziyade yerleşik Marksist doktrinden sapma konusundaki isteksizlikten kaynaklanıyor olabilir." Yani beyinlerimiz yıkanmış ve bilimsel değiliz. Teşekkürler GZ (ya da daha uygun bir ifadeyle M&C).

MARKS VE ENGELS’İN GÖRÜŞLERİNİN ÇARPITILMASI

Son olarak, tüm bu diyalog ne hakkında? Görünüşe göre M&C, Marks ve Engels'in gezegenimizde insanların aksine doğanın rolünü veya değerini göz ardı ettiğine ikna olmuş durumda. Ancak bu, M-E'nin görüşlerinin çarpıtılmasıdır. Engels'in ilk eseri Umrisse'den bir alıntı yapayım (Engels 200 s88 adlı kitabımda bulunabilir). "Dünyayı bir hovardalık nesnesi haline getirmek - biricik ve her şeyimiz olan, varlığımızın ilk koşulu olan dünyayı - kendini bir hovardalık nesnesi haline getirmenin son adımıydı. Bu, yalnızca kendine yabancılaşma ahlaksızlığı tarafından aşılan bir ahlaksızlıktı ve bugün de öyledir. Ve ilk el koyma - yeryüzünün birkaç kişi tarafından tekelleştirilmesi, geri kalanların yaşamlarının koşulu olan şeyden dışlanması - yeryüzünün daha sonra hortumlanmasına hiçbir ahlaksızlık getirmez." Toprak bir kez sermaye tarafından metalaştırıldığında, en az emek kadar bozulmaya maruz kalır.

DOĞANIN ROLÜNÜ GÖZ ARDI EDENLER

Ve sonra büyük kitabı Doğanın Diyalektiği'nden: "Böylece her adımda, doğaya hiçbir şekilde yabancı bir halka hükmeden bir fatih gibi, doğanın dışında duran biri gibi hükmetmediğimizi; etimiz, kanımız ve beynimizle doğaya ait olduğumuzu ve onun ortasında var olduğumuzu ve ona olan tüm hakimiyetimizin, onun yasalarını bilme ve doğru bir şekilde uygulama konusunda diğer tüm varlıklara göre avantajlı olduğumuz gerçeğinden ibaret olduğunu hatırlıyoruz." Devam ediyor: "İnsanlar doğayla bütünlüklerini sadece hissetmekle kalmayıp, aynı zamanda bildiklerinden, zihin ile madde, insan ile doğa, ruh ile beden arasındaki anlamsız ve doğaya aykırı çelişki fikri daha da imkansız hale gelecektir. ... Doğanın rolünü ve değerini göz ardı edenler Marks ve Engels değil, kapitalistlerdir - en azından şimdi iklim değişikliği ile yüzlerine çarpana kadar. Marks ve Engels'e göre, insan ve doğa arasındaki diyalektik çelişkiyi sona erdirme ve belli bir düzeyde uyum ve ekolojik denge sağlama olasılığı ancak kapitalist üretim tarzının ortadan kaldırılmasıyla mümkün olacaktır. Bu sonuç bizim Çöküş Marksistleri tarafından kaybedilmiş gibi görünüyor.