Muharrem Koşması

Çalı dallarına yuva yapan kuş

Duyar sızısını telli kavağın

Kar yağar kapanır yolları yokuş

Dertlenir içinde gül dolu bağın.

Bu kadar bol ışık, böyle elim aşk

Taştı sonunda can, bu erence meşk

İçi yaren dolu bir aydınlık köşk

Şavkıyla buluştun sonunda çağın.

Uyumaz dert eder kendine dostu

Kıratın sırtında kentlere koştu

Bir elinde keder, birinde muştu

Yiğitler yurdu olsun yatağın.

Bir bakarsın Kars’ta yazı yazıyor

Türkü gelip çatmış şiir süzüyor

Bir bakarsın deli çayda yüzüyor

Muharrem yerlidir yerler otağın.

Haydar yüreğini yedirir kurda

Yürür yiğit olan ateşli nurda

İster yalçın dağda, ister dik surda

Muharremler olsun benin durağım.