Onun adı Philippe Martinez

Fransa Genel Çalışma Konfederasyonu (CGT) 1895’te Fransa’da kurulmuş önemli bir işçi konfederasyonu. Kuruluş yıllarında devlete, işverenlere muhalif siyasi partilere uzak anarko-sendikacılık yaptı. 1970’lere kadar komünistler, sosyalistler ve goşistler (radikaller) ile işbirliği yaptı.1995’te komünist kökenli WFTU (Dünya İşçi Sendikaları Federasyonu) ile üyelik ilişkisini sona erdirip ETUC (Avrupa İşçi Sendikaları Konfederasyonu) üyesi oldu. CGT’nin başkanı olan Philippe Martinez babası İspanya iç savaşında faşistlere karşı savaşırken ölmüş bir emekçi. Uzun yıllar komünist partisi üyeliği yapmış olan Philippe Martinez marksizmden esinlenen bir sendikacılık anlayışı ile Fransız Cumhurbaşkanı François Hollande’nin Avrupa tipi sosyal demokrasi açılımına şiddetle karşı çıkan bir kişiliğe sahip.

SINIF MÜCADELESİNİ BAYRAK YAPAN SENDİKACI
Philippe Martinez sınıf mücadelesini sendikal anlayışının temel ilkesi yapmış, Le Monde gazetesine göre Fransa’yı dize getirmeye kararlı bir büyük lider (Lider Maximo). Hedefinde Fransa Başbakanı’nın sendikaları zayıflatmak, işten çıkarmaları kolaylaştırmak, işçilerin kazanılmış haklarını yok etmek isteyen iş yasası tasarısının yasalaşmasını engellemek var. İşyeri toplu iş sözleşmelerinde işverenlere ücretlerde, yıllık ücretli izin sürelerinde, çalışma saatlerinde işçi aleyhine önemli değişiklikler yapma yetkisini getirerek işçilere büyük bir darbe vuracak ve sendikaların çok ciddi üye kaybına neden olacak iş yasası tasarısını Başbakan geri çekmeyeceğini ısrarla dile getirdi. Sendikaların gücünü ve işçilerin kazanılmış haklarını korumak amacı ile Philippe Martinez haftalardır haklı bir sınıf mücadelesi veriyor. CGT’nin 680 bin üyesi var bu üyeler demiryolları, metal, maden, matbaa, kamu işkollarında çalışıyor. Hepsi sendikalarına ve CGT’ye sımsıkı bağlı ve disiplinli. Philippe Martinez bir süre önce bir makale yazarak CGT’nin yaptığı eylemlerin amacını kamuoyuna anlatmak için bütün gazetelerin bu makalesini yayınlamasını istedi. Komünist L’Humanite dışında hiçbir gazete bu makaleyi yayınlamak istemeyince CGT’nin üyesi matbaa işçileri L’Humanite dışında hiçbir gazetenin yayınlanmasına izin vermedi ve gazeteler o gün basılmadı. Sendikal disiplin dediğin işte böyle bir şey olmalı.

BOYUN EĞMEYEN İŞÇİLER DİK DURAN SENDİKACILAR
Fransa’da işçi sınıfı ve sendikacılık çok ciddi bir sınav veriyor. Philippe Martinez gelişmekte olan ülke sendikacılarına örnek olacak bir işci önderi. Hükümetin karşısında eğilip bükülmüyor. İşçi hakların ve sendikacılığa karşı başlatılmış olan kıyam hareketini durdurmak için, ödün vermeden eylemlerini sürdürüyor. Fransa Avrupa’da sendikalaşma oranı en düşük olan bir ülke. Bunun daha da aşağılara inmesini mutlaka engellemek istiyor. Martinez ve arkadaşları biliyorlar ki siyasiler güçlü sendikalar istemez. Kavga egemen güçlerin işçi sınıfını ezme kavgası. İşçi sınıfı da varlığını korumak için direnmek zorunda. Bu nedenle Paris sokaklarının duvarlarına işçiler “Sınıf Mücadelesi Devam Ediyor” diye yazılar yazdılar.

YA BU GÜZEL ÜLKENİN BOYNU BÜKÜK İŞÇİLERİ VE SENDİKACILARI?
Fransız hükümetinin iş yasası konusunda yaptığı girişimin bir benzerini bizim hükümetimiz yaptı. İş yasasının 7. maddesinde düzenlenmiş olan “geçici iş ilişkisi” maddesini işçiler aleyhine, kör parmağım kör gözüne dercesine öyle güzel değiştirdiler ki bizim sendikacılarımızın ve anlı şanlı üç konfederasyonumuzun gıkı çıkmadı. Ne kimse bu tasarı yasalaşırken sokaklara döküldü, ne de TBMM üstüne bir baskı uygulandı. Hepsi kuzu kuzu sendikacılığı zayıflatacak, işçiyi köleleştirecek bu kiralık işçi düzenlemesini kabul etti. Bu hayret edilecek aymazlığı anlamak ve kabullenmek mümkün değil. Hükümet salam diler gibi işçi haklarına kıymaya devam ediyor. Şimdilerde kıdem tazminatı üzerine son çalışmalar tamamlandı. Yakında o da yasalaşır. Yalancı pehlivanlar gibi nara atan gölge sendikacılarımız o düzenlemeyi de kabullenirlerse hiç şaşmayın.