Orhan Şeref Apak’ın heykeli dikilmeli

Futbol tutkusu tam anlamı ile ülkeyi etkisi altına almış durumda. Neredeyse ekmek su gibi ihtiyaç haline geldi. İnsanlarımız futbolla yatıp, futbolla kalkıyor. Galibiyette sermest oluyorlar. Mağlubiyette ise dünyaları kararıyor. Bu tarz da anarşik davranışları peşinden getiriyor. İnsanlar birbirlerini yaralıyorlar. Kan davasına döndü futbol.Savaş, kapımıza gelmiş dayanmış, altının değeri inmiş veya çıkmış, ekonomi kötü durumdaymış, memurlar maaşlarını eksik alacaklarmış, asgari ücret ile geçinmek neredeyse olanaksız duruma gelmiş. Görünüşte bunların kıymet-i harbiyesi yok gibi. Futbol söz konusu olduğunda narkoz komasına girmiş gibi oluyoruz. Kurtulmamız da zor. Ama yine hepimiz biliyoruz ki maç bitip, evlerine dönen insanlar bir daha ki maça kadar tüm bu sorunlarla birlikte yaşarlar. Ne gariptir ki maç günü, ya da şampiyonluk günü gelip çattığında tüm bu sorunlar geride kalır yine. Kim bilir belki de moral motivasyonu böyle geçiyordur. Psikolog ya da psikiyatristler bu konuyu bizlerden daha iyi değerlendirebilirler.Günümüz futbolu, kaliteli olmasa bile eski yıllardan biraz daha değişik. Şimdilerde Beldelerin bile futbol takımı var ki o takımların oyunları büyük takımları bir hayli zorluyor. Oysa bizim oynadığımız o eski yıllarda İstanbul’a gelen Anadolu takımlarına attığımız gollerin sayısı, neredeyse skor levhasına bile sığmazdı. O kadar bol golle maçı kazanırdık. Çok defa Anadolu takımlarının gümbür gümbür geldiğinden söz etmiş, çoğu kimse ile de ters düşmüştüm. Nedense bizim futbolla ilgili insanlarımız, İstanbul’daki büyük takımların egemenliğine alışmışlar. Şimdi Anadolu takımlarının gücü ve başarısı karşısında üzülüyorlar. Mevsim başında; artık futbolda Anadolu da var diye düşünmüştüm. Çünkü çok iyi top oynuyorlar. Onların iyi oyunu, İstanbul’un futbol şatolarının temellerini sarsmaya başladı. Anadolu’dan yetişen bazı futbolcuların, milyon avrolar verilerek transfer edilen yabancı futbolcular kadar iyi oynadıklarını izliyoruz. Hatta bazıları, onlardan bile daha iyi. En az onlar kadar da oyun oynuyorlar. Bence sevinilmesi gereken bir durum.Yıllar önce futbolla hiç alakası olmayan, tütün ve sebze yetiştiren bir kasaba olan Akhisar’ın futbol takımı, büyük takımlarımızı hem Manisa’da hem de İstanbul’da yenebiliyor. Hatta ligin üst sıralarında yer alabiliyor. Artık realitenin sert topuzu başımıza indi. Anadolu’nun bu yükselişinden mutlu oluyorum. Daha da yükselmelerini gönülden isterim.Anadolu takımlarının süper liglere girmelerinin tohumunu eski yıllardaki Federasyon Başkanı Orhan Şeref Apak atmıştır. Hiç unutmam, ben o yıllar Bursa’da Acan İdman Yurdu futbol takımını çalıştırıyordum. Kulübün Genel Sekreteri Mithat Çağlıkoç idi. Orhan Şeref’in federasyonunda genç oyuncuların yetiştirilmesi görevi ona aitti. Orhan Şeref Apak sık sık Bursa’ya gelerek Mithat’la görüşürdü. Bir konuşmamızda Türkiye liginin kurulması gerektiğinden söz etmişti ve de nitekim bu dediğini de yaptı. Orhan Şeref Apak’ı bu günlerde pek tanıyan yok. Sıradan insanların isimleri gündemden düşmezken Orhan Şeref Apak’tan pek söz eden yok.Aslında, Orhan Şeref Apak futbol dünyasında anılması gereken ve adına bir şeylerin yapılması gereken bir güzel adamdı.