Psikolojik baskı

Bir haftadır yapılanlar sonuç verdi. Fenerbahçe ile Trabzonspor büyük bir psikolojik baskı altında maç oynadılar. Sahadaki futbolcular bu baskı altındaki durumdan değil, yaptıkları büyük mücadeleden dolayı sarı kart gördüler. İnanın bu durumda en büyük baskıyı görmesi gereken hakem Bülent Yıldırım sahadaki en az etkilenen isimdi. Ancak o da belki başka koşullar altında Medjani’nin ceza alanı içinde Diego’yu düşürmesine verebileceği penaltıyı çalamadı.

Trabzonspor neredeyse kendi yarı alanından hiç çıkmadı. İleride tek başına Cardozo bırakılmıştı. Bazen Erkan Zengin onun yanına gitmeye çalışıyordu. Mehmet Ekici de, orta alandaki Constant’ın liderliğindeki savunma kurgusuna katılarak Sefa ve Özer’le birlikte altılıyı tamamlıyorlardı. Sonradan oyuna giren İshak, Belkalem ve Yatabare de bu savunma düşüncesi içinde yer alarak beraberliği kurtarılmasına katkıda bulundular. Tabii ki Hakan Arıkan’ın başarılı ve şanslı kurtarışlarına da dua etmeleri gerekir.

Fenerbahçe normal düzeninin dışında ön liberoda Selçuk Şahin-Mehmet Topal ikilisiyle oynadı. Onların yanında orta alanda Kuyt, Diego, Alper tercih edilmiş, ileride Emenike tek forvet olarak seçilmişti. Bu durumda tüm maç bordo mavililerin yarı alanında kalabalık bir orta alan mücadelesi şeklinde geçecekti. Öyle de oldu. Çok pozisyon bulan sarı lacivertliler kalabalık arasından rahat ve net gol vuruşu yapma olanağı bulamayınca skor ortaya çıkmadı.

Maçın ikinci yarısında yorulan ve oyundan düşen Kuyt ile Diego’nun yerlerine giren Sow ve Meireles de atak düşüncesine zenginlik getirmeye çalıştılar. Son on dakika içinde Selçuk Şahin’in yerine sahaya sürülen Webo ile birlikte Fenerbahçe her yönüyle Trabzonspor kalesini abluka altına almasına karşın Hakan Arıkan’ı bir türlü geçemedi. Uzatmalarda Sow’un vuruşu da saç baş yoldurunca maç golsüz bitti.

Son söz: İki takımın futbolcularını gönülden kutluyor, maçı yaptığı çirkin açıklamalarla gergin hale getiren Trabzonspor başkanını kınıyorum.