Şampiyonluğa dört buçuk kaldı

Geçen hafta şampiyonluk için geriye sayış hızlandı demiştim. Dün Gaziantepspor karşısında seyrettiğim Fenerbahçe ne beni, ne de futbol kamu oyunu yanıltmadı. Kalede Volkan’sız başlamak hiç bir tedirginlik yaratmadı. Tam tersine, maçın başında Cenk’in tehlikeli şutunu adeta yerde uzayarak tokatlayan Mert Günok, güven verdi, rahatladı, rahatlattı. Önündeki Bekir ve Alves ile iyi anlaşarak sarı lacivertli kalede sorun olmadığını bir kez daha gösterdi.

Orta alanda Meireles ile başlamak, ustalık ve kontrollu pas dozunu tırmandırdı. Meireles yanındaki Emre ve Mehmet Topal ile birlikte orta alan kontrolünü iyi sağladı. Böylece ileride tek oynayan Cenk’e top geçirmeye çalışan Gaziantepspor’dan kapılan toplar gol pozisyonu olarak rakip kalede patladı. Böylece erken fark geldi. Süratli Emenike tam istediği pozisyonları buldu.

İlk golde darbeye karşın rakibin tandemi arasından ceylan gibi sıyrılan Emenike düşmedi ve erken golü attı. İkinci golde ise Binya’nın sırtından seken topa mükemmel atak yapan Emenike kendisinin ve sarı lacivertlilerin ikinci golünü atarken, kilidi de açan futbolcu oldu. İşte Fenerbahçe’nin asıl üstünlüğü de bu bölgede, yani forvetteki üstünlüğüydü. Kuyt, Emenike, Sow üçlüsü ve sonradan giren Webo karşılarında savunma yokmuşçasına atak ve güçlüydü.

Fenerbahçe, ligin son dönemecinde sakatlıklar ve cezalılar sorununu halledince baştaki güçlü günlerine döndü. Yedekleriyle birlikte sarı lacivertliler bu ligde hakları olan yerdeler. Nitekim ikinci yarıda Emre’nin yarine Salih, Emenike’nin yerine giren Webo diğerlerini aratmadılar. Sow da şeytanın bacağını kırdı. Böyece zor görünen maçı kolay ve farklı bir skorla alan Fenerbahçe’ye kalan maçların yarı buçuğunu kazanmak şampiyonluk için yetecek.