Seçimler ve festivaller

Ekonomi ve siyasetin oldukça ağır ve yorgun seyrettiği bir dönemde kültür sanatın çoğunlukla ıskalandığı, ya da daha iyimser bir görüşle gereği gibi ilgi görmediği bir gerçektir. Bu alanda yapılan istatistik ve anketlerde de durum tüm açıklığı ile ortaya konmaktadır.
Böylesine bir ortamda bir öğrenci ya da daha genellersek bir genç için bir kitap ya da dergi almak, bir gösteriye katılmak ya da geçtiğimiz yıllarda sıradan bir alışkanlık olan sinemaya gitmek, günümüzde neredeyse bir lüks haline gelmiştir.
Geçen haftaki köşemizde TÜİK’in yaptığı bir istatistikle, başta Almanya olmak üzere kimi Avrupa ülkelerinin gençlere tanıdığı olanaklardan söz etmiş, bir kıyaslama yaparak aradaki mesafenin ne denli açıldığına dikkati çekmiştik.
Tüm istatistikler kültür-sanat alanındaki ana katılımcının 17-29 yaş olduğunu göstermektedir. Bu oran sinema seyircisi için ise neredeyse yıllardır süren ve değişmeyen seyirci profilidir. Ancak günümüzde yalnızca sinema alanında değil, konserler haricindeki diğer kültür-sanat etkinliklerinde değişmekte, daha yüksek olan yaş grubunun öne çıktığını göstermektedir.
Amacım; içinde bulunduğumuz olumsuz koşulların, gençleri nasıl etkileyip, kültür–sanat olaylarından/etkinliklerinden uzaklaştırdığının altını çizmek değil. Yalnızca bu durumun uzaklaştırmakla kalmayıp, tıpkı gazete ve dergi okuma alışkanlıklarında olduğu gibi yaşamlarından tümüyle silme aşamasına gelindiğine işaret etmektir...
Gençler için, ekonomik nedenlerden ötürü ulaşılması böylesine zorlaşan kültür-sanat etkinliklerinden belki de en önemlisi olan festivaller dönemine girmek üzereyiz. Önümüzdeki aylardan itibaren, Kasım ayına dek sürecek irili ufaklı ulusal film festivalleri yapılacak. Yine bilindiği gibi bu film festivallerinin neredeyse büyük bir kısmı ücretsiz. Halka açık festivaller.
Bundan ötürü bu yıl yapılacak festivallerin böylesine bir durumu göz önüne alarak, gelenekselleşen ve rutinleşen programlarında kimi değişiklikler yaparak gençlerin bu eksiğini gidermeye, bu boşluğu doldurmaya yönelik yeni tedbirler almaları gerekir. Örneğin kimi festivallerde gösterim mekanlarının uzaklığı nedeniyle gençlerin oraya ulaşımlarının sağlanması, önemli bazı film gösterimlerinin yalnızca konuk ağırlıklı değil de, ek gösterilerle gençleri hedeflemesi, konuk sanatçıların gençlerin yoğunlukta olduğu yerlerde söyleşiler yapması vs... Hiç kuşku yok ki, bunlar ilk akla gelenler, daha da çoğaltılıp, gençler için daha özendirici programlar/etkinlikler yapılabilir. Böylesine “ekler” yalnızca gençlerin katılımını artırmaz, aynı zamanda festivallerin de gençleşerek farklı bir canlılık kazanmasını sağlanmış olur.
Günümüzde gençlerin ücret ödemeden, dilediği gibi katılım sağlayıp, sezonun en seçme filmlerini izleme olanağını bulup, sevdiği sanatçılarla bir arada olması ancak bu festivaller sayesinde olmaktadır. Gençlerin ekonomik nedenlerle kültür/sanat olaylarına uzak kaldığı bu olağan dışı dönemlerde festivaller eskisinden daha çok önem kazanmakta, belki de gençliğin kendini bulabileceği en önemli etkinlikler arasında yer almaktadır. Sanırım önümüzdeki yerel seçimlerin en etkili kampanyası bu yıl yapılacak festivallerin etkinliklerinde gizlidir...