Silivri – Hasdal kıtaları 93-94-95

ZOR GÜNLERİN ŞİİRLERİ
Silivri-Hasdal Kıtaları

93. Kıta:
Beni bende deyin bendeyim
Dünyanın kumanda merkezinde bir vatan,
Öylesine geçirilmiş ki ele, iç organlarından.
Gerçek düşman seni bağlamış sanal
düşmanla,
Rüyalarına girmiş şeytan, İslamsın ya!
Bir de Yunus’tan beyitler okuyor Amerikalıya:
Bak hele, ontolojik bir devrim meselesi
denilebilir.
Dilersen varlığını, dilediğin güce armağan et.
İstersen iktidarını emanete bırak,
gez dolaş gel,
Başa dön: Beni bende deyin, bendeyim!

94. Kıta:
Baştan başlamış çürüme
Siyaset yapan bir maymun, evrimden kaçmış,
Kendi kendini bağlamış esir bir reis,
Oturtmuş halkı Amerikan kazığına
temiz kalple.
Kendini kahraman sanan, dön arkana bak!
Ancak, adım atamıyor, tebeşir
daireden dışarı,
Öyle bir bağ ki, bırakmıyor kendi haline de.
Beyinden başlamış çürüme, balık baştan kokar ya.
Düşünün, devletin bağlarında toprak ağası,
Askerin kanından Kore rakısı damıtmış!

95. Kıta:
Kulağına gaipten sesler gelir
Kafadan bağımlılıkla bağlananın bağı para.
Yediğin içtiğinde, varlık yoklukla başlar,
İstediğin kadar görkemli, yüce bir
tarihin olsun,
Bağımlılık uyuşturur, yer bitirir yiğidi para.
Parapsikoloji baş gösterir, ağır ağrı
nöbetleridir.
Sıçanın canlı dokuyu kemirirken
yaptığı gibi,
İstediğin kadar kararları kendin aldığını san,
Öyle sınırsız bir öz aldatmaca ki, para,
Kulağına gaipten sesler gelir, meftun
olursun!