Tersanede Ölüm–1*

Burası tersane, burası bize dershane,
Burada gülüm, asgari ücret ölüm,
İşçi sınıfı buradan mezun oluyor.
Burada dümen üç yüz altmış dönüyor,
Burada tutuşmadan ömür sönüyor.

Tersanede kuzu yatar domuzlar ile
Domuzlar beslenir ithal muz ile.
Burada her gün papaz kaçtı oynanır,
Herkes kaybeder de papaz kazanır,
Burada balık canlı canlı çürüyor.

İskeleye çıkmış macun çekecek,
Bir kat of çekiyor, bir kat ah çekiyor,
Üstüne bir de eyvah çekiyor...
Buna derler ya Allah ya bismillah talanı,
Mezarlığa filikayla gönderirler adamı.

Burada ölüm, demir atmış gemidir.
Cellâdımız ağa mıdır, yoksa bey midir?
Bu işte hükümetin payı ne midir?
Gel soralım şu milletin vekillerine:
Say bakalım zalimleri, sağ baştan.

Burada can çıkmadan sela verilir,
Burada arslan çakalların yemidir,
Bu işte tekellerin payı ne midir?
Gel soralım emeğin köstebeklerine:
Say bakalım dönekleri, sol baştan.

Burada paslı sacı taze kanla boyarlar,
Burada ham demiri çakıyla oyarlar.
Adaletin yerine neyi mi koyarlar?
Gel soralım şol mülkün amirlerine:
Say bakalım hainleri, ol baştan.

*Tersanelerde karanlık ölümlere kurban edilen yüzlerce
Emekçinin hesabını soracak, milli demokratik devrimimizin
öncüsü Türkiye İşçi Sınıfının ayağa kalkacağı günün özlemiyle