Türk basınından izlenimler: Bedii Faik Akın

Bedii Faik Akın (1921 - 2015), Tasvir gazetesi ile başladığı yazarlık yaşamında; Tan, Milliyet, Yeni İstanbul, Ulus gazetelerinde sürdürdüğü köşe yazıları ile Türk basınının önemli bir yorumcusu olarak beğeni topladı. Güçlü kalemini ustalıklı kullanıyordu. Ödün vermeyen, dik duruşlu bir yazar izlemi bıraktı. Yazıları ve kitapları ile edebiyatımıza önemli katkılarda bulunan, Atatürk devrimlerinin yılmaz savunucusu Falih Rıfkı Atay ile birlikte, 1952 yılında ‘Dünya’ gazetesini yayın hayatına kazandırdılar. Falih Rıfkı Atay, yazarlığını ve duruşunu onaylamamış olsaydı, Bedii Faik Akın ile birlikte gazete çıkartmazdı. Demokrat Parti, 1950 seçimlerini kazanarak iktidara geldi. İktidarın ikinci yılında kurulan ‘Dünya’ gazetesi, nitelikli yayın anlayışı ile kıza zaman içerisinde Türk basınının en önemli yayın organlarından biri oldu.
Demokrat Parti iktidara geldikten iki yıl sonra, kuruluş ilkelerinden uzaklaşarak, gericilerle ve muhafazakarlarla işbirliği yapmaya başlamıştı. Hükümet, 1951 yılında Köy Enstitüleri ve Halkevleri’ni kapattı. Bu girişim Cumhuriyet’e ve Atatürk Aydınlanması’na karşı indirilmiş, eşi benzeri olmayan en büyük darbe oldu. Düzenli olarak yazılarını okuduğum Falih Rıfkı Atay ve Bedii Faik Akın, hükümetin politikalarına karşı şiddetli ve akılcı eleştiriler kaleme alarak, güçlü bir muhalif duruş sergiliyorlardı. İki usta yazarın yazıları büyük bir ilgi ile izlenirken, gazetenin ikinci sayfasında Türkiye’nin önde gelen isimleri yazıları ile yer alıyordu. Bu yazarlar arasında lokomotif olarak Köy Enstitüleri’nin kurucuları Eski Millî Eğitim Bakanı Hasan Âli Yücel ve İlköğretim Genel Müdürü İsmail Hakkı Tonguç yer alıyordu. ‘Dünya’ gazetesi, dönemin önemli gazeteleri ile birlikte at başı gidiyordu. Tabii ki bu geminin süvarisi Falih Rıfkı Atay, kaptanı ise Bedii Faik Akın’dı.
Demokrat Parti’nin 27 Mayıs 1960 Askeri Müdahalesi’nin ardından, E.Gen.Ragıp Gümüşpala tarafından 1961 yılında kurulan Adalet Partisi, 1964 yılında Süleyman Demirel’i başkanlığa getirdi. Adalet Partisi, Demirel başkanlığında girdikleri 1965 genel seçimlerde tek başına başına iktidar oldu ve tek parti olarak altı yıl boyunca iktidarda kaldı.
Bedii Faik Akın, keskin ve nitelikli yazılarını 1971 yılına kadar aralıksız sürdürdü. Falih Rıfkı Atay’ın 1971 yılında ölümünün ardından gazetede yalnız kaldı ve biraz yalpalamaya başladı. Bu yalnızlığın getirdiği zorluklar ve tiraj kaybı, Bedii Faik Akın’ın ‘Dünya’ gazetesini 1975 yılında İhsan Altınel’e satmasıyla sonuçlandı. Çünkü o yıllarda yandaş basın yoktu. Küçük tirajlı ‘besleme basın’ vardı. O dönemlerde gazeteler bugün olduğu gibi holdingler tarafından yönetilmiyordu. Ünlü yazarlar sayesinde elde ettikleri tirajlar, resmi ve özel reklam gelirleri ile yaşamlarını sürdürüyorlardı.
Bedii Faik Akın yazarlığının yanı sıra giyim kuşamı ile kendisinden söz ettirebilen çok şık bir insandı. Bâb-ı Âli’de, birlikte çalıştığım ya da çalışmadığım gazete ve dergi patronlarını, yöneticilerini tanıyorum. Hiç birinin Bedii Faik Akın kadar özenli olduğunu hatırlamıyorum.
Gazete yazarlığı,sağlam bir karaktere ve etik anlayışa sahip olmayı gerektiriyor. Bedii Faik Akın, Cumhuriyet ideolojisinin yılmaz savunucusu basınımızda, her zaman övgü ile sözü edilecek yazarları arasındadır. Her zaman saygı ile anılacak bir Cumhuriyet yazarıdır.