Üretimdeki kadının kreş sorunu

Kadınlarımızın üretimin her alanında aktif yer alması ülkemizin ileriye taşınmasındaki en önemli araçtır. Birçok kadın çalışmayı istediği halde bazı nedenlerden dolayı çalışma hayatına giremeyebiliyor. Bu nedenlerin başında ise çocuk ve yaşlı bakımının geldiğini görüyoruz. Aktif olarak iş yaşantısında bulunan birçok kadın çocukları olduktan sonra bundan uzaklaşmak zorunda kalıyor. Çocuklarına bakmak için ebeveyn veya bir yakınının desteğini alamayan kadınlar, çocuğu okula başlayana kadar evde çocuk bakımını üstlenmek zorunda kalmakta.

Toplumun gelişimi çocuğun gelişimi ile mümkündür. Çocuklarımızın her açıdan sağlıklı bireyler olarak yetişmesi için kreşler oldukça önemli, öyle ki çocuğun birey olma yolundaki ilk basamaklarından biri. Ancak günümüzde birçok kreş veya gündüz bakım evleri aileler için oldukça maliyetli hale geldi. Dar gelirli ailelerin kreş ücretlerini ödeyememeleri, kadınların iş hayatından uzaklaşmasına neden oluyor.

YETERLİLİĞİ TARTIŞMALI

Çalışan kadınlarımız için kreş desteği konusunda yasal düzenlemeler mevcut olsa da yeterliliği tartışma konusu. 6331 Sayılı İş Güvenliği Kanunu kapsamında hazırlanan Gebe ve Emziren Kadınların Çalışma Şartlarıyla Emzirme Odaları ve Çocuk Bakım Yurtlarına Dair Yönetmeliğinde şu ifadeler yer alır:

“Yaşları ve medeni halleri ne olursa olsun, 100-150 kadın işçi çalıştırılan iş yerlerinde, bir yaşından küçük çocukların bırakılması ve bakılması ve emziren işçilerin çocuklarını emzirmeleri için işveren tarafından, çalışma yerlerinden ayrı ve iş yerine en çok 250 metre uzaklıkta bir emzirme odasının kurulması zorunludur. Yaşları ve medeni halleri ne olursa olsun, 150’den çok kadın işçi çalıştırılan iş yerlerinde, 0-6 yaşındaki çocukların bırakılması ve bakılması, emziren işçilerin çocuklarını emzirmeleri için işveren tarafından, çalışma yerlerinden ayrı ve iş yerine yakın bir yurdun kurulması zorunludur. Yurt açma yükümlülüğünde olan işverenler yurt içinde anaokulu da açmak zorundadırlar. Yurt, işyerine 250 metreden daha uzaksa işveren taşıt sağlamalıdır. İşverenler, ortaklaşa oda ve yurt kurabilecekleri gibi, oda ve yurt açma yükümlülüğünü, bu yönetmelikte öngörülen nitelikleri taşıyan yurtlarla yapacakları anlaşmalarla da yerine getirebilirler. Oda ve yurt açma yükümlülüğünün belirlenmesinde, işverenin belediye ve mücavir alan sınırları içinde bulunan tüm iş yerlerindeki kadın işçilerin toplam sayısı dikkate alınır.”

‘150 KADIN’ YENİDEN DÜZENLENMELİ

Ülkemizde 150 ve daha fazla kadın çalışanı olan iş yerleri sayısı oldukça azdır. Birçok iş yeri ise kadın çalışan sayısını 149 da tutarak yükümlülüklerini ortadan kaldırıyor. Kadınların da yapabileceği birçok işte erkekler tercih ediliyor. Bu durum bakıldığı zaman avantaj gibi görülse de kadınlarımız için dezavantaj olabilmektedir. Kadın istihdamının arttırılmasına yönelik çalışmalar içerisinde bu gibi maddelerin yeniden düzenlenme ihtiyacı çok açıktır.

Kadınların anne olduktan sonra üretimden kopmaması için çalışma alanları etrafında ve mahallelerde devlet ve işveren işbirliği ile kreşlerin açılması elzemdir. Bu sayede kadınlar hem üretimde bizzat yer alacak hem de çocukların bakımı devlete teslim edilecektir. Kadınların, çocuk bakımını güvence altına alabilmeli ve üretimin her alanında yer alabilmelidir.