Uzatmalara takıldık

Hollanda karşısına bir dolu bilinmezlikle ve matematik profesörlerinin çözmekte zorlanacağı problemlerle çıktık. Ama sahada bunun tam tersi bir Türk Milli Takımı vardı. Daha doğrusu her zamanki gibi bizlerin bile anlayamadığı bir ruh ortaya çıktı. Disiplinli oyunla önce Hollanda’nın baskısını kırdık. Evet, üstündüler ama bu durum öyle boğucu şekilde gol fırsatları üreten bir üstünlük değildi. Gökhan, Serdar, Hakan, Caner dörtlüsünün önüne yerleştirilen 3 ön libero rakibi ikinci bölgede tutuyordu. 

Ozan, Mehmet Topal, Selçuk İnan üçlüsü aynı zamanda yardımcı oyun kuruculuk da yaptılar. Atakta sağda Gökhan Töre, solda Volkan Şen kanatları da kapatarak savunma oyununu iyi oynadılar. İlerideki tek forvetimiz Burak zaman zaman iyi oyalama yaptılar. Böylece De Jong, Wijnaldum, Sneider orta alanı, İndi- de Vrij savunma göbeği ile arayı açmak zorunda kaldı.  

Bu durum, çabuk oyuncularımız Volkan Şen ile Gökhan Töre’nin az da olsa ataklara katıldıklarında pozisyon yakalamamızı sağladı. Nitekim önce Caner’in pasında isabetli vuramayan Burak, sonrasında gereğini yaptı. Sağdan Gökhan Töre bilinen hareketleri ile kepçeledi. Solda topla buluşan Volkan Şen çok güzel bıraktı. Topu yakalayan Burak Türkiye’yi sevinçten havaya zıplatan golü attı. 

Maçın bundan sonraki bölümleri taktik mücadele idi. Son dakikalar ise nefesler tutuldu. Her iki takım da tüm kozlarını kullandı. İki kafacı daha oyuna sokan Hiddink yüksek toplarla gol bulmaya çalıştı. Biz de Kazım, Hakan Çalhanoğlu ve Ersan’ı oyuna sürdük. Böylece inanılmaz bir karşılıklı gol atma- yememe oyunu olmaya başladı. Hatta biz Hollanda’nın savunma riskini almasıyla ani ataklar yakaladık. Dikkatli olabilsek belki de inanılmaz bir galibiyet alabilirdik. Ama uzatmalarda Sneider’in savunmadan seken topunun gol olması hayallerimizi çok uzaklara attı.