...ve Skid Row’dan Biden’a bir mektup gider!

“Sayın Başkan Biden; Los Angeles’in tam orta yerindeki Skid Row’dan selamlar size. Ben John Doe, naçizane son üç senedir Alameda caddesi üzerindeki bir kaldırımda yaşamaktayım. Bu civarlarda benim gibi sokaklarda yaşayan yaklaşık 66 bin kişiden biriyim. Bizlere sürekli “evsizler” diyorlar. Elbette bir bakıma, bu doğru bir tanımlama. Bizim kendileri gibi kapısında bir numara yazan evimiz filan yok. Çünkü, biz ya minicik çadırlarda, ya da bir buzdolabının karton kutusu içinde yaşarız. Yani, gerçekten “ev” denilecek bir yerimiz olmadığı doğrudur.

Skid Row adını verdikleri bu 50 sokaklık bölgede, binlerce çadır ve karton kutu içinde, sizlerin “hayat” dedikleri, bizlerin ise “zulüm” adını verdiğimiz günlerimizi doldurmaktayız. Her sabah güneşin doğduğunu gördüğümüze sükreder ve öldürülmeden bir güne daha başlıyor olmanın heyacanı ile uyuruz. Uyuruz, çünkü buralarda, gecelerimiz çok tehlikelidir. Karanlıkta, ölümün nerden ve kimden geleceği hiç belli olmaz, Skid Row mahallemizde. Gözünüz dört kere açık olmalıdır. Yoksa elinizden çadırınızı da, karton kutudan evinizi de ve hatta, zaten lüzumsuz hale getirilmiş olan hayatınızı da çalıp gidebilirler.

DÜNYAYA RÜYA SATAN HOLLYWOOD BİZE SOKAK SATIYOR!

Tüm dünyaya rüyalar satan Hollywood’un şehri Los Angeles, yani Melekler Şehrindeki siyahi nüfus sadece yüzde 7,9 iken, bizim bu Skid Row adındaki evsizler mahallemizin evsizlerinin yüzde 34’ü siyahilerdendir. Sokaklarda yaşayan siyahilerin, uyuşturucudan dolayı beyni yokedilmemiş olanları, beyhude bir şekilde, bu konuda olağanüstü bir adaletsizlik olduğunu söyler durur.

Size bu mektubu yazma sebebim, büyük bir iştahla Kasım seçimlerine hazırlanan sizin, durup dururken Covid’e yakalanmanız, evden dışarı çıkamamanız ve bir gece içinde, nasıl oluyorsa yardımcınız Bayan Harris’i, yerinize Başkan adaylığına tavsiye ederek ortalıktan silinmeniz. Buradaki arkadaşlardan kafası basanlar, kendi aramızda konuşurken, size haksızlık yapıldığını ve bizim gibi “evsizler” katına indirildiğinizi düşünmekte.

Öyle ya, 5 Kasımdan sonra, Beyaz Saray adını verdikleri evinizden, sonsuza dek ayrılmak zorunda kalacaksınız. Skid Row’daki Main Cadde üzerinde, hiç de fena olmayan küçük bir çadırımız boş durmakta. Size onu sunmak isteriz. Lakin biraz küçük ve rahatsız gelebilir, bu yaşınızda. O nedenle teklifimizi geri alıyoruz.

AKIL DIŞI BİR YARDIMSEVERLİK Mİ?

Bu arada, Skid Row’lu arkadaşlar, Los Angeles’ten 10,962 kilometre uzaklıkta olan Ukrayna’dakilere, artık miktarını bile şaşırdığımız, ama büyük ihtimalle 100 milyar dolardan bile daha fazla olduğu söylenen, bir olağanüstü rakamın gönderildiğini öğrenince oldukça tuhaf oldular! Biz Amerikan vatandaşı değil miydik diye birbirimize sorduk.

Burada doğmuş, bu sokaklarda genç olmuş ve bu mahallelerde çalışmıştık. Bir ara işler iyi gitmemiş ve sokaklara düşmüştük. Hepsi o kadar! Yani sokakta uyumak zorunda kalmamız, bizim Amerikan vatandaşlığımıza helal mi getiriyordu ki? Yani bizler adamdan sayılmadığımız için mi, bize verilmeyen üç-beş doların milyarlarcası, adını bile doğru dürüst telaffuz edemediğimiz Ukrayna denilen bu uzak topraklara gönderiliyordu?

Bir de, İsrail denilen ve tam tamına 12,184 kilometre uzaklarda bir yerlerde olduğunu duyduğumuz bu ülkeye de, çok uzun yıllardır milyarlarca dolar gönderdiğiniz, Skid Row sokaklarındaki söylentiler arasında. Bize gelmeyen, bize lâyık görülmeyen bu milyarlar, nasıl oluyor da isimlerini bile doğru söyleyemediğimiz bu yabancı memleketlerin insanlarına gidebiliyor ki?

BİR ÜS PARASI, SKİD ROW’DAKİ EVSİZLERİ KURTARIR!

Bu sokaklardaki evsizlerin bazıları, bir zamanlar çok iyi işlerde çalışmış, ama kaderin bir darbesi ile sokağa düşmüş ve “evsiz” olmuş arkadaşlarımız. Onların dediklerine göre, siz Ukrayna ve İsrail denilen ülkelerin yanısıra, daha onlarca devlete böyle paralar göndermekteymişsiniz. Yaklaşık 800 noktada da, Amerikan askeri üslerimiz varmış ve bu üsler olağanüstü masraflar gerektirmekteymiş.

Acaba diyoruz, bu masraflardan dolayı mı bizlere hiç dolar bulamıyorsunuz? Bir sivri zekalı evsiz arkadaşımız, bu üslerden sadece birini kapatıp, oraya giden para Skid Row’a getirilse, buradaki 66 bin kişi sokaklardan kurtulabilir deyince şaşırdık doğrusu! Arkadaşımız belki de kötü matematiğin kurbanı olarak abartmış olabilir ama, bence hiç de fena bir düşünce değil gibi. Bir deneseniz diye teklif edeceğimiz geliyor yani.

Sayın Başkan, tüm bu sorular arasında, en yakınından vefasızlık görmüş biri olarak düşünmekteyiz sizi. Bayan Harris daha düne kadar sizin yardımcınızdı. Etrafınızdakiler, mesela bizim Kaliforniya’nın gedikli milletvekili Nancy Pelosi ve senelerce yardımcılığını yaptığınız Obama bile, nasıl bir gün içinde sizi satıverdiler?

Kusura bakmayın bu cümle için, ama Los Angeles sokaklarında yaşayanlara, “satılıvermeler” konusunda gereğinden fazla örnek yaratıyor hayat. Yani bizlerin bu türlü satışlar konusunda, çok fazla tecrübemiz birikmiş durumda. O nedenle, sizin halinizi görünce, arkadaşlarla anında, “bu da en pahalısından ve en yükseklerden bir satış” diye değerlendirmiştik o gün.

SARAYDAN SONRA SOKAK DA OLABİLİRDİ!

Sayın Biden; bu sokaklardaki halleri bilmenize elbette imkan yoktur. Ben bile, üç senedir “evsiz” olarak sokaklarda yaşıyor olmama rağmen, hala işin inceliklerini ve ustalıklarını öğrenmekle meşgulum. Ama size en son olarak şunu söylemek isterim ve arkadaşlar da isterler: Amerika’yı gerçekten yöneten kimlerse artık, onlara senelerdir, hem de çok uzun senelerdir, çok iyi hizmet ettiniz.

Dört sene önce, onlar sizinle yarıştığı önseçimlerde bir tane bile delege elde edemeyen Bayan Harris’i tutup, yanınıza yardımcı olarak iliştiriverdiler. Elbette bir bildikleri vardı ve o bildiklerinin ne olduğu, işte bugün ortaya dökülüverdi. Siz aylarca, ille de ben başkan adayı olarak seçime gireceğim demenize rağmen, önce Covid’e tutuldunuz, sonra da Harris’e yol açmak zorunda kaldınız. Haydi hayırlısı. Bizler açısından, değişen bir şey olmayacağı için, asıl üzüntümüz size. Onu bildirmek için yazmaktayım.

Biz, yine Skid Row sokaklarında güneşin doğmasını bekleyerek zamanımızı ve hayatımızı geçireceğiz. Sokaklardan kurtulmanın giderek zorlaştığı Amerika’da, Skid Row bir sembol olarak varlığını daha yıllarca sürdüreceğe benzemekte zaten. Siz ise, Beyaz Saray’dan böyle ayrılmak zorunda bırakıldınız ya, işte ona yanmaktayız, Los Angeles’ın orta yerindeki Skid Row sokaklarında. Hoşçakalınız, mutlu bir emeklilik dileriz size! Bir ara uğrayabilirseniz, biraz tatsız da olsa, bir kahvemizi içmenizi arzu ederiz.”