Volkan, tehdit, Başbakan, bayrak-(TAMAMI)

Bak şu yapılanlara... Milli takım uzun süredir bulunamayan bir fırsat yakalamış. Abdullah Avcı yedi düveli araştırıyor, Türkçe bilmeyen Türkleri bile ay yıldızlı formaya kazandırma savaşı veriyor. Bizler sınırsız seçenekler içinde hangi çocuklarımızın milli formaya daha iyi oturacağını, maçlara bakarak taktikleri konuşup yorumlayacağımıza Volkan Demirel’in “Seni evinden aldırırım” tehdidine çakılıp kalıyoruz. Gel de çakılma...

Ben başından olay geçen Vedat Danacı‘yı kaleci Volkan‘dan daha iyi tanırım. Bir kere asla, mesleğimizde istemediğimiz ve ne yazık ki temizleyemediğimiz “sırnaşık, pislik, yalaka, yalancı” spor yazarı tiplerinden değildir. Vedat‘a sonuna dek kefilim, Volkan yanlış yere çarpmış. Doğru yere çarpsa ne olur. Haklı bile olsa kimsenin bir başkasını, hem de böyle mafya söylemiyle tehdit etmeye hakkı var mı? Bu aynanın bir yüzü.

Aynanın diğer yüzüne bakarsak ne göreceğiz? Önce Başbakan Tayyip Erdoğan’ın yuhalandığı Arena’ya yandaşlarının parti bayrağı dikmesi ilk sırayı alacak. Bana kimse böyle bir anlam taşımadığını söylemesin. O bayrak niye Taksim Meydanı, Olimpiyat Stadı ya da başka bir yere dikilmedi. Nereye dikildiğini futboldan anlayanların izahına bırakıyorum.

Aldır kardeşim Volkan, evinden aldır. Belki bu yazıdan sonra beni de aldırırsın. Öyle tweet, miwit işleri beni kesmez. Kendin cep telefonunla çektiğin fotoğrafları internet üzerinden servis yapacaksın. Benim meslektaşım çekerken izin vermeyeceksin. Ama sen de haklısın, bu ülkede böyle. Emre Belozoğlu kolunu dirseğine dek milletin “gözüne“ iki kez soktu. Daha sonra da Fenerbahçe formasıyla rakibine gırtlağını keserim işareti yaptı.

Terfi etti, Milli Takım kaptanı oldu. Bu ülkenin en “saygın“ addedilen teknik direktörü ana, avrat, sakal, bıyık gidecek. Sonra ne yapıyorsun diyenler suçlu görülecek. Başbakanı böyle, Milli Takım Kaptanı böyle, antrenörü böyle, futbolcusu böyle.

Yapma be Volkan. Kaleciliğini, lider ruhunu, Fenerbahçeliliğini, delikanlılığını iliğine dek hisseden beni bile hayal kırıklığına uğrattın. Barı devam etme de “maksadımı aştım, özür dilerim” de. O da bir erdemdir.