Ya istikrar ya demokrasi

Sanki "Ya istiklal ya ölüm!" der gibi... İstiklal ile ölümün ters orantılı bir diyalektik ilişkisi var. Ülkende bağımsız ve egemen değilsen, yaşıyor olman kaç para eder.

"Güzelliğin kaç para eder şu bendeki aşk olmasa!"

"Güzelliğin çok para eder şu bendeki aşk olmasa!"

İstikrar abidesi Bülent Arınç

Adamın kendisi bizzat istikrar abidesi. Partileri, başbakanları, boşbakanları, mebus milletvekilleri, türban takıcıları, türban yapıcıları, türban satıcıları... hepsi istikrar abidesi. Memleket de istikrarlı olsun diye bütün saatleri durdurmuşlar.

Yakında TBMM duvarından, adalet olmadığı için mülk zor durumda kalmasın diye "Adalet Mülkün Temelidir" özlü sözünü kaldırıp yerine "Demokrasi İstikrarı Bozar!" diye yazdıracaklar.

Bunu Bülent Arınç hocanın laflarından çıkartıyorum:

"Temsilde adaleti güçlendirecek adımlar atılmalı. Tercihli oy, ittifak veya dar bölge seçim sistemi olabilir mi diye kafa yorduk. Barajı yüzde 10'da tutup ek tedbirlerle temsilde adaleti sağlayacak düzenlemeler yapılabilir. Biz yönetimde istikrarın olması için barajın muhafazasını düşünüyoruz. Hazine yardımında bir haksızlık olduğu açık. Bütün partiler oy oranlarınca yardım almalı" diye buyuruyor. (İlke Haber, 25.07.2013)

Kâr ve kazancın olmadığı yerde istikrar olmaz

Yahu kardeşim, şimdi yazık değil mi bu adamlara? Temsilde adaleti sağlamak için huzur muzur kalmıyor. Neymiş, demokrasi gereği böyle yapmak lazımmış. Adamlar memleketin selameti için "istikrar" sağlamaya çalışıyorlar. Sen demokrasi diye tutturmuşsun. Demokrasinin olduğu yerde istikrar olmaz. İstikrarın olmadığı yerde kâr ve kazanç olmaz. Kâr ve kazancın olmadığı yerde din-iman kalmaz, bereket kalmaz. Allah küser, yüzüne bakmaz. Peygamber şefaat etmez. İslam, kâr ve kazancı kutsamamış mıdır? O halde?..

Tutturmuşlar demokrasi, tutturmuşlar özgürlük, tutturmuşlar özgürlük-eşitlik-kardeşlik. Müslümanca olmayan demokrasiyi, Müslümanca olmayan eşitlik, özgürlük ve kardeşliği ne yapsın adamlar.

Bu Batıcı laik münafıkların Yannis Ritsos adlı bir koca papazı var. Palikaryanın teki. Güya şiir yazmış. Vezin, kafiye arama. Şiirin adı da muzır. ÖZGÜRLÜK'müş. Tuzlayayım da kokma!

"Kocaman bir iğne ve kalın bir iplikle,

beceriksiz, dikiyor ceketin düğmelerini

Konuşuyor kendi kendine:

Yemeğini yedin mi? İyi uyudun mu?

Konuşabildin mi? Avuç açmak mı?

Pencereden bakmayı düşündüm mü?

Kapı çalındığında gülümsedin mi?

Ölüm varsa da, her zaman, ikinci gelir.

Çünkü her zaman en başta, özgürlük."

Çare ebedi istikrar

Bu şiirin en önemli sözcüğü özgürlük. Özgürlük'ü kaldırıp yerine istikrar, kâr, iktidar, avanta, din ve iman yazabilirsiniz. İsterseniz "istikrar" yazalım: "Ölüm varsa da, her zaman ikinci gelir. Çünkü her zaman en başta istikrar."

Yahu kardesim, istikrarın en hası ölümde değil mi? Sokaklarda gösteri yapanları da istikrarlı hale getiriyorlar hayırlarına.

Adam(lar) yönetimde istikrar istiyor. Bunun için yüzde 10 barajının yerinde kalması gerekiyorsa, yerinde kalacak. Adaletin terazisi bozulacaksa bozulacak. Demokrasi rafa kalkacaksa kalkacak.

Hatta gerekirse seçim yapılmayacak; ebedî istikrar için başkanlık rejimi gelecekse gelecek. Ebedî istikrar için saltanat ve halifelik getirilecekse getirilecek.

Muhalefet mızırdanıyorsa ağzı mühürlenecek; gençlik tepiniyorsa ayağı kırılacak.

İstikrar için, hocalar gerekli görürse, evcil hayvanların cinsel organları kapatılacak, özellikle de dişi olanların.

İstikrar yerleşmedir!

Arapça "Karar" sözcüğünden gelen "İstikrar" bir anlamı da "yerleşme".

Adamlar yerleşecek, kök salacak, saltanat kuracak. Bu hayırlı işleri yapmalarına engel olan demokrasi değil mi? O halde türlü şekilde iğdiş edilmesi vaciptir. Fetva gerekirse adamları çoğu derin hodja AKP tarikatı kendi iktidarının istikrarı için her şeyi gözden çıkarmış durumda. Kendi iktidarını ebedî kılmak için.

Ülke bütünlüğü mü? Sat anasını!

Demokrasi mi? Şeytan işi!

Adalet mi? Şeriatın kestiği parmak acımaz.

Kâr mı? Kutsal kâr mı?

Elbette, elbette ya ahi (ihvan)! Hep bana Rab bana! Allahuekber!

İstikrar olduğu yerde...

Simitçi Adem'in dediği gibi"İstikrar"ın olduğu yerde "İstikrar" olmaz!

Önemli olan kârda istikrar, ödemeler dengesini boş ver!

"Ya hacı, ya hoca, biraz da ödemeler dengesindeki istikrardan söz et!" desen, "Ekonomimiz istikrarlı olarak büyüyor, ödemeler dengesinin istikrarı önemli değil" der.

Zaten imam-hatipte yüksek ticaret dersinde böyle okumuşlar.