Yaptırımlardan düşüşe mi?

ABD liderliğindeki NATO grubuyla Rusya arasındaki ekonomik savaş, Ukrayna'daki gerçek savaşla birlikte kızışıyor. Ukrayna'nın Rusya tarafından işgaline yanıt olarak ABD ve Avrupa, ekonomik yaptırımlarda bahsi artırdı. Bunlardan ilki, en büyük iki banka olan Sberbank ve VTB dahil olmak üzere önde gelen birkaç Rus bankasıyla yapılan tüm anlaşmaların askıya alınmasıydı. Ancak, Rusya'nın enerji ihracat şirketlerine en büyük borç vereni olan Gazprombank'ın yaptırımların dışında kalması önemliydi. Açıkça görülüyor ki, Almanya tek başına enerjisinin yüzde 40'ını Rusya'dan ithal ederken, Batı yaptırımlar yoluyla petrol ve gaz ihracatını bozmak istemiyor.

Sonuç olarak, NATO yaptırım paketinin önemli istisnaları var. En önemlisi, büyük Rus finans kuruluşlarına yaptırım uygularken, toplam ihracatın yaklaşık üçte ikisini oluşturan enerji ve tarım ürünlerine ilişkin bu kuruluşlarla belirli işlemleri muaf tutuyor. Dikkat çekici bir şekilde, İtalya, İtalyan Gucci çantalarının Rusya'nın zenginlerine satışını ihracat yasağından muaf tutmak için başarılı bir şekilde lobi yaptı!

Şimdi AB lideri Von der Leyen ve Beyaz Saray'daki Biden, “Rus oligarklarının finansal varlıklarını piyasalarımızda kullanmalarını yasaklamak için çalışacağız.” dedi. Biden, ABD'nin “Rus hükümetine bağlı varlıklı Rusların ülkelerimizin vatandaşı olmasına ve finansal sistemlerimize erişmesine izin veren altın pasaport denilen vatandaşlık satışını sınırlayacağını” söyledi. AB ve ABD, “yaptırım uygulanan Rus şirketlerinin ve oligarkların varlıklarını, yatlarını, malikanelerini ve bulabileceğimiz ve dondurabileceğimiz tüm haksız kazançları tespit etmek, avlamak ve dondurmak” için bir görev gücü başlatıyor.

Önerilen bu önlemlerin ironisi ve ikiyüzlülüğü gözden kaçırılmamalıdır. On yıllardır Batılı hükümetler bu “kirli para”yı almaktan ve hatta kapitalist yanlısı partileri desteklemek için oligarkların vatandaşlık ve özel ayrıcalıklar kazanmalarına ve ülkelerinde siyasette etkili olmalarına izin vermekten mutlu oldular. Şimdi bu ayrıcalıklar geri çekilecek (gerçi bunun ne kadar ileri gideceğini göreceğiz).

Rusya'nın süper zenginleri (Putin dahil), Kovid-19 salgını sırasında servetlerini büyük ölçüde artırdı. Rusya'nın milyarderleri (Batı'da onlara "oligarklar" diyoruz), tüm büyük kapitalist ekonomilerin Gayri Safi Yurtiçi Hasıla (GSYİH) içindeki en yüksek servet payına sahipler, onu "sosyal demokrat" İsveç ve ardından ABD izliyor.

Diğer milyarderler gibi, Rusya da servetlerini vergi cennetlerinde ihraç ediyor ve saklıyor, İsviçre ve diğer bankaları zorluyor ve ayrıca yurtdışında mülk ve varlık satın alıyor. Onların 'offshore' serveti diğer milyarder gruplarından çok daha yüksek.

İhracat ve ticaret yasakları, belirli bankalarla anlaşmaların askıya alınması ve Rus oligarklara yönelik bazı ayrıcalıkların geri alınmasının Rusya üzerinde çok az etkisi olacaktır. Enerji ticareti devam edecek, Rusya hala Avrupa enerji arzının yüzde 25-30'unu sağlıyor. Ve Rusya artık dış finansmana bağımlı değil. Rusya'nın cari hesap fazlası 2014 GSYİH'sının yüzde 2'sinin altındayken 2021'de GSYİH'nın yaklaşık yüzde 9'una yükseldi ve ihtiyaç duyulduğunda kullanılabilecek önemli miktarda fazla tasarruf tamponu bıraktı. Rusya Merkez Bankası (CBR), kurumsal sektör ve finans sektörü dahil olmak üzere daha geniş kamu sektörü, net dış kreditörlerdir. CBR'nin yerel para arzının dörtte üçünü desteklemeye yetecek 630 milyar doların üzerinde rezervi var, dolayısıyla ekonomik faaliyeti finanse etmek için ruble basmaya gerek kalmayacak. Buna ek olarak, Rusya'nın 250 milyar dolarlık bir egemen servet fonu var ve bu fon nispeten likit olmamasına rağmen finansmanı desteklemek için harcanabilir.

Rus işletmeleri ve hükümet, dolara erişimi kaybetme gibi gelecekteki olası şoklara hazırlandı ve ticaret ve finansal işlemlerde doların kullanımı şimdiden keskin bir şekilde azaldı. Maliye Bakanlığı artık petrol fonunda ABD doları cinsinden varlık bulundurmamaktadır ve CBR ayrıca ABD dolarının rezervlerindeki payını yarı yarıya, yaklaşık yüzde 20'ye indirmiştir; avro ve daha az ölçüde Çin Renminbisi, tercih edilen alternatifler haline geldi. Birçok Rus şirketi ve bankası, ABD dolarının kullanılamaması durumunda ödeme için başka bir para biriminin kullanılmasını şart koşan sözleşmelere rutin olarak maddeler ekliyor. Rusya ayrıca Mir gibi kendi ödeme kartlarının ve SWIFT benzeri Finansal Mesajların Aktarımı Sistemi (SPFS) mesajlaşma hizmetinin kullanımını da hızlandırdı. Bununla birlikte, her ikisi de şu anda yalnızca yurt içinde faaliyet göstermekte ve diğer para birimlerinde sınır ötesi işlemlere karşı güvenlik açığı bırakmaktadır.

Bu nedenle ABD ve Avrupa hükümetleri artık çok daha ciddi yaptırımlar uygulamaya karar verdiler. Şimdi Rus bankalarını SWIFT uluslararası işlem sisteminden atmayı ve Rus Merkez Bankası varlıklarını dondurmayı planlıyorlar. SWIFT önlemi, Rus bankalarının uluslararası faaliyetler yürütme kabiliyetini keskin bir şekilde karmaşıklaştıracaktır. 'Dost' bankalarla veya faks gibi eski teknolojilerle ikili anlaşmaları kullanmak zorunda kalacaklar.

Ancak bu, özellikle Rus enerji kredisi veren Gazprombank'ın da SWIFT'den çıkarılması durumunda (muhtemel değil) Avrupa için bankacılık ve ticarete de zarar verebilir.

En ciddi önlem, Rusya Merkez Bankasının dolar varlıklarının dondurulması önerisidir. Bu daha önce hiçbir G20 üye devletinin başına gelmemişti. Sadece Venezuela, Kuzey Kore ve İran'ın Cumhurbaşkanları bu kaderi yaşadı. Etkili olursa, bu, dolar cinsinden Rus döviz rezervlerinin uluslararası döviz piyasalarında rubleyi desteklemek veya yerel ticari banka dolar finansmanını sürdürmek için hiç kullanılamayacağı anlamına gelir. Hükümet, ruble finansmanına (ve ruble dünya para piyasalarında düşüyor) ve altın gibi itibari basılı para dışı para birimlerine güvenmek zorunda kalacaktı.

Rusya'nın döviz rezervlerinin çoğu Batı merkez bankalarında tutuluyor. Rusya altın rezervlerinin yaklaşık yüzde 23'üne sahiptir, ancak bunun fiziksel olarak nerede tutulduğu net değildir. Önerilen bu yaptırım uygulanırsa, para akışlarına ve Rus rublesine ciddi şekilde zarar vererek enflasyonu hızlandırabilir ve hatta bankalara hücum edebilir.

Ardından, Rusya'nın önemli teknolojilere erişimi üzerindeki "yavaş yanan" yaptırımlar var. ABD, Rusya'yı küresel çip tedarikinden kesmeyi hedefliyor. Hareket, Intel ve Nvidia gibi önde gelen ABD gruplarının arzını kesiyor. Sipariş üzerine üretilen çipler için küresel pazarın yarısından fazlasını kontrol eden dünyanın en büyük sözleşmeli çip üreticisi Taiwan Semiconductor Manufacturing Company de bu yeni ihracat kontrollerine tam uyum taahhüdünde bulundu. Rusya'nın artık üst düzey yarı iletkenlere ve askeri ilerlemesi için kritik olan diğer teknoloji ithalatlarına erişimi fiilen reddediliyor. Bununla birlikte, özellikle ABD yaptırımlarının hedefi olan Çinli şirketlerin, Rusya'nın ihracat kontrollerini aşmasına yardımcı olması olasıdır. Huawei, Rus telekom ekipman pazarını geliştirmek için devreye girebilir.

Sonuç olarak, Putin'in Ukrayna'yı işgali, Ukrayna'yı "tarafsızlaştırmayı" ve NATO'yu uluslararası bir anlaşmaya zorlamayı başaramazsa, Rus ekonomisini ciddi şekilde zayıflatacak büyük bir kumar. Ve Rusya ne ekonomik ne de politik olarak süper güç değil. Toplam serveti (emek ve doğal kaynaklar dahil), ABD ve G7'ye kıyasla ligin çok altında.

1990'da Sovyetler Birliği'nin çöküşünü Yeltsin ve kapitalist yanlısı hükümet, Batılı iktisatçıların devlet varlıklarını özelleştirmeye ve kamu hizmetlerini ve refah sistemini dağıtmaya yönelik "şok terapi" politikalarını kabul etti. Küçük bir seçkinler, çoğunlukla eski Sovyet hükümet yetkilileri, enerji ve madenlerdeki devasa devlet varlıklarını ucuza ve rüşvet ve haydutluk yoluyla satın alabildiler. Rusya'nın oligarkları, Putin tarafından kişileştirilen giderek otokratik bir rejimle birlikte ortaya çıktı. Rusya'nın GSYİH'sı ve ortalama yaşam standartları keskin bir şekilde düştü. Rus kapitalist ekonomisi sonunda 1998'den sonra küresel emtia fiyatlarındaki patlamayla toparlandı, ancak 2014'e gelindiğinde Rusya'nın ortalama yıllık GSYİH büyümesi hala sadece yüzde 1 idi.

Kapitalist Rusya'da beklenen yaşam süresi artık Çin tarafından aşılmıştır.

İnsani gelişmenin temel boyutlarını (uzun ve sağlıklı bir yaşam, bilgili olmak ve iyi bir yaşam standardına sahip olmak) ölçen Dünya Bankası'nın İnsani Gelişme Endeksi'ne baktığımızda, 1990'dan beri Rusya'nın başlıca yükselen ekonomiler arasında ve dünya ortalaması ile karşılaştırıldığında daha kötü performans gösterdiğini görüyoruz.

Rus ekonomisinin, çoğunlukla enerji ve doğal kaynak ihracatına dayanan bir "tek numara"sı vardır. 1998'den 2010'a kadar yükselen enerji fiyatlarından kaynaklanan kısa bir patlamadan sonra, ekonomi temelde durgunlaştı. Rusya ekonomisi reel olarak 2014 yılına göre daha büyük olmasına rağmen, nihai iç talep hala 2014 öncesi seviyesinde. Ve bu dönem boyunca kümülatif GSYİH büyümesi sadece pozitifti çünkü ihracat 2019'da 2014'e göre reel olarak yüzde 17 daha yüksekti. Rusya'nın sermaye stoku 1990'a kıyasla hala reel olarak daha düşük, bu sermayenin ortalama karlılığı çok düşük kalıyor.

Dünya Bankası, Rusya için uzun vadeli potansiyel reel GSYİH büyüme oranının yılda sadece yüzde 1,8 olduğunu ve hatta bu oranın son on yılda ulaştığından daha hızlı olduğunu tahmin ediyor. Bu savaş Rusya ve halkı için maliyetli olacak. Oxford Economics, önümüzdeki birkaç yıl içinde reel GSYİH büyümesinde yılda en az yüzde 1 puan kıracağını tahmin ediyor. Bu olursa, temel olarak Rusya birkaç yıl boyunca ekonomik durgunluk içinde olacaktır.

Tabii ki, bunların çoğu savaşın nasıl sonuçlanacağına bağlı. Putin Ukrayna'nın kontrolünü ele geçirebilirse, bu sömürülecek önemli zenginliklerin kapısını açar. Ukrayna doğal kaynaklar, özellikle maden yatakları bakımından zengindir. Dünyanın en büyük ticari dereceli demir cevheri rezervlerine sahiptir - 30 milyar ton cevher veya küresel toplamın yaklaşık beşte biri. Ukrayna, bugün büyük ölçüde kullanılmayan Avrupa'daki bilinen doğal gaz rezervleri açısından ikinci sırada yer almaktadır. Ukrayna'nın çoğunlukla düz coğrafyası ve yüksek kaliteli toprak bileşimi, ülkeyi büyük bir bölgesel tarım oyuncusu yapıyor. Ülke, dünyanın en büyük beşinci buğday ihracatçısı ve dünyanın en büyük ayçiçeği ve kolza tohumu gibi tohum yağı ihracatçısı. Kömür madenciliği, kimyasallar, mekanik ürünler (uçak, türbinler, lokomotifler ve traktörler) ve gemi yapımı da Ukrayna ekonomisinin önemli sektörleridir.

Bütün bunlar tamamen sömürülmeyi bekliyor. AB ve ABD de bu kaynakları ele geçirme olasılığı karşısında ağzının suyunu akıtıyor. Son yazımda gösterdiğim gibi, Ukrayna hükümeti gelişmek için çok büyük arazileri yabancı ve yerli yatırımcılara satmayı planlıyor. Bu, ülkeyi hangi güç kontrol ediyorsa ona büyük kazançlar sağlayabilir. Her iki durumda da, savaş bittiğinde ve binlerce kişi öldükten veya yaralandıktan sonra, Ukrayna halkı bu faydadan çok azına sahip olabilir.