Yirmi Yedinci Tablet, Meçhul

Yansın yürek. Yazgının karanlığı da yansın,
Bugün hayat göstersin yoldaşıma kendi yolunu.
Kızkardeşimin saçbağı gibi çözülüp düşsün gün.
Buradan haykırıyorum, kentlere insin sözüm,
İnsin sözcüklerim yerin altında bekleyenlere.
Güneşten aldık içtiğimiz suyu ve öğüttüğümüz unu.
Elimizden almak istediniz, kesilen dallar gibi,
Anayurda silah çektiniz ve girdiniz evlerimizden içeri,
Ey devletler geleneği, halklar meydanı, başıdik yurt.
Bayramlık giysi gibi giyindik çimenli toprağı.
Ön safta kimdir direnen: Alev almış Hitit güneşi,
Sipere giren kimdir bugün: Lavla beslenen alıcı kuş.
Ürkütücü bir damgadır: Bir adım ileri çıkar kalpak,
Düşmanın can attığı armağanı ona sunacak:
Kendi mezarına hoş geldin, ey yüreksiz uygarlık.
Bugün de aynı arzu, aynı dilekle bekliyoruz seni.
Yerimiz ve göğümüzle, anamız ve avradımızla...
Vahşet tüccarları, ölüm kârını mutlaka tadacak!


Not: Yirmi yıl önce, 24 Ocak’ta SüperNato tetikçileri tarafından alçakca şehit edilen Uğur Mumcu’ya saygıyla.