Zor zamanlar

Zaman zaman okurlarımızın görüşlerini, düşüncelerini bu köşede yayınlıyoruz. Bu haftada okurlarımdan birinin gönderisini olduğu gibi köşeme taşıdım. Neslihan Cesur’un feryadını en başta hükümet yetkilileri olmak üzere İstanbul Büyükşehir Belediyesi yetkililerinin de duyması gerekiyor. Çünkü bu ses yalnızca Neslihan Cesur'un sesi değil, yüz binlerce itilen, kakılan mağdur edilen engelli yurttaşın sesi. 610 lira ile geçinmek zorunda olduğunu söylüyor Neslihan Cesur, daha doğrusu geçinemediğini… Engellilere 550-850 lira arası verilen bu paranın ulufe değil insanların geçinmelerine yetecek miktarda olması ve insan onuruna yakışacak bir alım gücünü ifade etmesi gerekiyor. Hayat pahalılığının ülke tarihinde görülmemiş günlerini yaşıyoruz. İnsanların açız diye bağırdıkları zamanlardayız artık. Devletin en çok arandığı bu zor zamanlarda sığınılacak tek kapının devletin kapısı olduğunun bilinmesi gereken günler bu günler, fakat heyhat. Devletin gündemi bahsettiğimiz yurttaşlarla bağını öyle bir koparmış öylesine bu insanlara uzak kalmış ki, tamamen umutları kesilmiş ve sahipsizlik hissini alabildiğine yaşıyorlar. Aldıkları o paranın bile bir gün kesileceğine inanacak hale gelmişler. Devlet adamlarına, siyasetçilere güvenleri tamamen sıfırlanmış durumda. Yazık, çok yazık..

Bir iki kelamda başta sayın Ekrem İmamoğlu olmak üzere İBB yetkililerine teşekkürlerimi sunarak ifade etmek istiyorum; en son nisan ayında 15 engelli yurttaşı EKPSS şartı aramadan istihdam ettiler. Denilebilir ki İstanbul Büyükşehir Belediyesi gibi devasa bir kurumun istihdam ettiği kişi sayısı bu kadar mı olmalı? Peyderpey engellilerin işe alındığını, istihdam alanı yaratıldıkça işe alımlarında süreceğini umuyorum. Ama buradaki önemli ayrıntı eğitim fırsatından en az yararlanan engellileri istihdam ederken EKPSS gibi bir sürecin içine sokmadan a alımların doğrudan gerçekleşmiş olmasıdır.

Neslihan Cesurun bahsettiği “Kadın Emeği Pazarı” projesiyle ilgili detaylı bir bilgim yok. Araştırmam gerekiyor, sizi mutlaka haberdar edeceğim.

“Merhaba, ben yüzde 60 engelliyim. Kronik pankreatit, diyabet ve nöropati hastasıyım. İstanbul Büyükşehir Belediyesini düzenlediği ''Kadın Emeği Pazarı'' projesinde Üsküdar'da açılan da 2 tane engelli arkadaşımız bütün etkinlik boyunca stant açmıştı. Diğer arkadaşlar sadece ikişer gün açabiliyorlar. Engellilere yardımcı olmak için böyle bir ayrıcalık tanımışlardı. Benim duyumum Engelsiz Yaşam Derneği aracılığı ile orada bulundukları idi.

Ben Üsküdar'da kirada yalnız yaşıyorum. Daha önceleri güzel bir çalışma hayatım vardı. Bu hastalıklarım çıktıktan sonra çalışma hayatımda bozuldu. Pankreastan dolayı ataklar geçiriyorum. Şekerimi de dengeleyemiyoruz. Bunlar oluşunca da ayaklarım etkileniyor ve ağrılarım oluyor. Ödem oluşuyor vs. Hepsi birbirini tetikliyor. Düzenli bir işte çalışamadığım için evde takı yapmaya başladım. Geçimimi böyle kazanmaya çalışıyorum. 610 lira engelli maaşımın dışında başka gelirim yok. Başvuru yapacağım. Kabul edilmesi hususunda bana yardımcı olursanız çok sevinirim. Bana çok büyük bir yardımda ve iyilikte bulunmuş olacaksınız. Belki benim bilmediğim etkinlikle, konular vardır. Hayatımı idame ettirebilmek için tüm yardımlara ihtiyacım var. Bu konuda sizden bilgi ve yardım rica ediyorum. Gerekli görülürse engelli raporumu gönderebilirim. İlginiz için şimdiden teşekkür ederim.”

Neslihan Cesur

[email protected]