Rock en büyük tutkusu, vatan sevgisi ise her şeyiydi: Gitarist şehidimiz Ümit Yılbar
Ümit’siz 26 yıl geçti. O bizim için çaldı ve bizim için canını verdi. 26 yıl sonra Ümit’i bizden alan PKK'ya karşı Anneler ayağa kalktı. Anneler çocukları zorla Ümitlerin katili olmasın diye nöbet tutuyor. Peki Ümit’i unutmama sözü verenler onun can verdiği mücadelesini ne zaman hatırlayacaklar?
Kulağı biraz Türk Rock müziğinden geçmiş herkesin bildiği bir grup vardır: Pentagram. 1986’dan beri müzik dünyamızdalar, ilk heavy metal grubumuz. Aslında grup lise sıralarında kurulmuştu. Hakan Utangaç ve Cenk Ünnü daha lise sıralarındayken grup kurma hazırlıklarına girişmişlerdi.
1987’de ilk konserlerini verdiler. Ama bizim heavy metalcilerimizin çıkışı dünyadaki diğer gruplardan farklıydı öyle büyük sahnelerden ya da müzik mekanlarından başlamadılar. İlk konserlerini Bağcılar’da bir düğün salonunda 200 kişiye vediler. İlk konserden sonra grubun bir gitarist arayışı oldu. 1988’de Ümit Yılbar, Pentagram’a katılıyor. Hani derler ya ''on parmağında on marifet''i olan insan diye, Ümit işte onlardan. Müzisyenliği dışında, iktisat fakültesi de bitiriyor. Disk atma dalında milli atletimiz, aynı zamanda kayak da yapıyor. Ama müziğe olan aşkı hep başka, daha ilkokul çağlarındayken elinden gitarı eksik etmiyor. Ümit, gitar eğitimi de veriyordu, aralarında Hakan Özoğuz ve Gökhan Özoğuz’unda yer aldığı bir çok müzisyeni eğitmişti.
Ümit dönemin ‘’Bağıran çocuklarından’’dı, metal müzisyenler o yıllarda satanist olarak damgalanıyordu. Uzun saçı ve küpesi yer yer başına talihsiz olaylar getirmişti.
GÖNÜLLÜ KOMANDO OLDU
Ama hiçbir şey Ümit’in milletine ve vatanına olan sevgisene ket vuramadı. Pentagram’da çalarken ani bir kararla askere gitmek istedi. Vatan borcunu bir an önce ödemek istiyordu. Siyahları çıkartıp yeşil üniformayı giymek için heyecanlıydı. Yıl 1993, o yıllarda da emperyalizmin üzerimize sürdüğü terör örgütü PKK’yla savaştayız. Ümit, gözlüklerini evde bırakıp lenslerini takıp Yedek Subay’lık sınavına girdi. Gönüllü olarak komando oldu. Eğitimde derecesi vardı, ama o Güneydoğu’ya gidip, düşmanın karşısına dikilmek istiyordu. Eğitim derecesini düşürttü ve istediği oldu, Asteğmen olarak Siirt’in Eruh İlçesine bağlı Bağgözü Jandarma Komutanlığı’na tayin oldu. Bu dönemde annesine sürekli gülerken çekilmiş fotoğraflarını gönderiyordu. Etrafında hep güler yüzlü birisi olarak tanınmıştı. Terhisine az kalmıştı 17 Kasım 1993’te asker ocağından annesinin kucağına dönecekti. Fakat takvim 25 Eylül 1993’ü gösterdiğinde teröristlerle çıkan çatışmada şehit verdik Ümit’i. Çok sevdiği vatanına canını vermişti. Ondan kalan eşyalara bakıldığında ölümünden 11 gün önce yazdığı şiiri bulundu. Ümit sanki sezmişti can vereceğini ama öylesine kararlı ve kahramandı. Vatanı için koşmak istiyordu ölümün üzerine.
İşte onun kaleminden dökülen mısralar:
Bilmiyordum dağların bu kadar dik olduğunu
Bilmiyordum gecelerin bu kadar uzun olduğunu
Bilmiyordum zamanın bu kadar yavaş geçtiğini
Ama biliyordum içimdeki vatan sevgisini
Biliyordum içimdeki aşkı.
Kanımı istersin toprağım
Yoksa cesedimi mi
Yeter ki sen susa
Suyun olurum senin
Tasmasından bağlanmış çılgın köpek gibiyim
Salıvermiyorlar ki gideyim
Bilmiyorlar mı ki ben Türk evladıyım
Bırakın ben ölmeye gideyim
Ben koymuşum bu yola baş
İsterse düşsün kafama taş
Vazgeçmem bu yoldan arkadaş
Gelsin yedi düvel ezerim hepsini
Ümit Yılbar
Bağgöze/SİİRT
SONSUZA KADAR UÇ
Ümit’i şehit verdikten sonra İstanbul Selamiçeşme’de bir sokağa adı verildi. Adına şarkılar adandı. Athena grubu da öğretmenlerini unutmadı. 1993 yılında çıkardıları ilk albüm ‘’One Last Breath’ın kapağına şu cümleyi yazdılar: ''Bu kaset 25/09/1993 tarihinde aramızdan ayrılan değerli hocamız Ümit Yılbar’a adanmıştır''
Grubu Pentagram, ‘’Fly Forever’’ şarkısını ona adadı. Yılbar’a adadıkları şarkılarında şu sözler geçiyordu: ‘’Tutkunu kullan ve uç! Sonsuza kadar uç...’’
ANNELER ÜMİTLER ÖLMESİN DİYE NÖBETTE
Ümit’siz 26 yıl geçti. O bizim için çaldı ve bizim için canını verdi. 26 yıl sonra Ümit’i bizden alanlara karşı Anneler ayağa kalktı. Anneler çocukları zorla Ümitlerin katili olmasın diye nöbet tutuyor. Peki Ümit’i unutmama sözü verenler onun can verdiği mücadelesini ne zaman hatırlayacaklar? Ümit’in tedrisatından geçenler, onun canını alanlara karşı Annelerin verdiği mücadeleye daha ne kadar gözlerini kapayacaklar. Ümit’in canını alan PKK’ya karşı yükselen Anne feryadına daha ne kadar kulaklarını tıkayacaklar.